บทที่ 36 ช้าไม่ได้
วิทชธรจ้องคนของคุณหญิงด้วยแววตาวาวโรจน์ เล่นยกโขยงบุกมาบริษัทแบบนี้ มันน่ากระทืบให้จมตีนเสียจริง
“คุณวิทไปกับพวกเราเถอะครับ อย่าให้ต้องใช้กำลัง”
“เหอะ..คิดว่าเป็นใครถึงกล้าออกคำสั่งกับฉัน!” ชายหนุ่มลุกยืนเต็มความสูง จ้องหัวหน้าบอดี้การ์ดกับลูกน้องอีกสามคน ความโกรธเจิดจ้าอยู่ในดวงตา
“พวกผมทำตามหน้าที่..ช่วยเข้าใจด้วยครับ”
หัวหน้าบอดี้การ์ดพยักหน้าสั่งให้ลูกน้องประชิดตัววิทชธร ทว่าอีกฝ่ายขัดขืนจึงจำเป็นต้องใช้กำลัง แต่สิ่งไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อชายหนุ่มซัดหมัดเข้าใส่ไม่ยั้ง ซึ่งพวกเขาต้องออมแรง เพราะอีกฝ่ายเป็นลูกชายของเจ้านาย
ผลัวะ! ผลัวะ!
วิทชธรใส่เต็มเพื่อระบายความโกรธ มั่นใจว่าคนพวกนี้ไม่กล้าทำรุนแรง แต่ช่างมันปะไร อยากกวนตีนดีนัก
“คุณวิทพอเถอะครับ”
“ไม่ต้องสั่งกู!” ชายหนุ่มตวาดพร้อมชักอาวุธจ่อไปที่หน้าอกของคนเป็นหัวหน้า
“ถ้าไม่อยากตายฟรี ก็กลับไปบอกเจ้า
