เกิดมาร่าน 33
หลายวันผ่านไป...
ลูกแพรก็ยังคงใช้ชีวิตตามปกติ ตื่นเช้าไปทำงานที่ร้านเครื่องดื่มของคุณป๋า กลับบ้านมาก็ทำกับข้าวแล้วก็นั่งกินคนเดียว ซึ่งบางครั้งก็มีกุ้งมากินเป็นเพื่อนบ้างเพราะว่าเธอเองก็เพิ่งจะเลิกกับพี่หมอกไป ทั้งคู่ทะเลาะกันหนักมากตอนที่เลิกกัน แต่ในที่สุดก็จบไปได้เสียทีกับความรักห่วยๆ ที่มีแต่ความหลอกลวง
“แกว่าฉันแต่งหน้าจัดไปไหมอะ?” กุ้งหันมองกระจก เอ่ยถามลูกแพรที่กำลังใส่ชุดเดรสเตรียมไปงานเลี้ยงรุ่นศิษย์เก่าของโรงเรียนที่กำลังจะจัดขึ้นในวันนี้ และน่าจะลากยาวไปจนถึงตอนกลางคืน
“ไม่หรอก...สวยแล้วล่ะ” ลูกแพรยิ้มบาง หันมาสนใจเสื้อผ้าของตัวเองต่อ
ใบหน้าหวานยังคงดูเศร้าซึมไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นกับงานเลี้ยงรุ่นเลยแม้แต่น้อย เพราะว่าเธอกับคุณป๋าห่างกันมาหลายวันแล้ว และเธอก็ไม่กล้าโทรไปหาคุณป๋าด้วยเพราะกลัวว่าจะรบกวนคุณป๋าเข้า ส่วนหนึ่งก็อาจเป็นเพราะว่าเธอไม่กล้าที่จะเผชิญหน
