หวางเฟยทรงต้มน้ำ เมื่อพอน้ำเดือดจึงเทใส่อ่างน้ำ ที่มีน้ำเย็นอยู่ครึ่งหนึ่ง ไท่ฟู่ทรงเร่งรีบถอดอาภรณ์ออกอย่างเร่งรีบ หวางเฟยหันหลังให้พระองค์ทันที ทว่าไท่ฟู่ทรงโอบกอดพระนางไว้ หวางเฟยตกพระทัยแทบสิ้นสติ ไท่ฟู่ทรงกอดพระนางเช่นนั้น อีกทั้งยังขยำพระถันทั้งสองข้างอย่างเป็นเจ้าของ หวางเฟยทรงดิ้นรนให้พระองค์ทรงปล่อย แต่ไท่ฟู่ก็ทรงยอมไม่ปล่อย หวางเฟยหันกลับมาผลักไท่ฟู่ลงไปในอ่างน้ำ แต่ว่าผีซ้ำด้ามพลอย ไท่ฟู่ดึงพระนางลงมาด้วย ทำให้หวางเฟยทรงสำลักน้ำไปหลายอึก และทะลึ่งพระองค์ขึ้นมา อีกทั้งใช้พระหัตถ์ลูบพระพักตร์
“เยว่หัว ข้าเกือบตายแล้วรู้ไหม” หวางเฟยทรงเอ่ยด้วยสุรเสียงตกพระทัย
“ผิงถิง เจ้าเป็นของข้าเถิด” ไท่ฟู่ทรงตรัสด้วยสุรเสียงแผ่วเบา
“อย่า...ท่านกำลังโดนยา...ไท่ฟู่”
หวางเฟยทรงตรัสเช่นนี้ ทว่าพระองค์ไม่สดับรับฟังในสิ่งที่พระนางทรงตรัสแม้แต่คำเดียว ทรงใช้พระโอษฐ์ประกบพระโอษฐ์พระนางทันที อีกทั้ง
