ม้าเร็วส่งจดหมายมายังชายแดนแคว้นอวี้ ห่างจากเมืองหลวงสามร้อยลี้ คือเมืองซีจิ้น เจ้าเมืองซีจิ้นรับราชสาส์นจากขันที รายงานในสาส์นเขียนว่า ต้าหวางองค์ปัจจุบัน นามว่า หยางจง ได้บอกว่าต้าหวางองค์ก่อนสวรรคตแล้ว ทำให้เขาตกใจอย่างยิ่งจนจดหมายตกลงที่พื้น มู่ซือบุตรชายจึงเปิดดูจนหมายจึงรู้
“ราชสำนักคงวุ่นวายน่าดู” มู่ซือเอ่ยบอก
“ไม่หรอกไท่ฟู่ดูแลอยู่ไม่มีปัญหาอะไรหรอก”
“สาส์นจากเมืองหลวงอีกฉบับขอรับ” ทหารลงมาจากม้าวิ่งลงมาหา แล้วส่งให้ใต้เท้ามู่ ใต้เท้าจึงเปิดดู แล้วส่งให้มู่ซือดู เขาตกใจเป็นอันมากจนสาส์นตกลงที่พื้น
“ข้าจะไปเมืองหลวง”
“กว่าถึงเมืองหลวงอย่างน้อยต้องใช้เพลาถึงสามเดือน เจ้าไปก็ไม่ทันงานอภิเษกอยู่ดี” ใต้เท้ามู่เอ่ยด้วยความสงสาร
“แต่ข้ารักผิงถิงทุกคนก็รู้” มู่ซือกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
“แต่นี่คือความประสงค์ของนาง เจ้าก็ทำใจเสียเถิด”
“ฟู่จวิน”
“เสียใจไปเท่านั้น แต่ก่อนไท่ฟู่รั
