4.บังเอิญ?
1180 คำ
โรงพยาบาลชื่อดัง_
"สวัสดีค่ะลินินนะคะ ที่เรียกมาเริ่มงานตำแหน่งเลขาค่ะ" เสียงหวานเอ่ยบอกกับบอดี้การ์ดระหว่างทางขึ้นไปชั้นทำงาน นั่นก็คือตำแหน่งเลขาของผู้อำนวยการโรงพยาบาล กว่าเธอจะสอบติดต้องแข่งขันกับคนอื่นๆ ก็ผ่านมาหลายรอบมาก
ร่างอรชรในชุดสูทสีดำตัดกับเสื้อเชิ้ตขาวด้านใน ถือกระเป๋าสะพายหนังอย่างเรียบร้อย
"ตามมาทางนี้ครับ" ฝ่ายบอดี้การ์ดเดินแนะนำสถานที่ไปในทีเดียว จนมาหยุดที่ห้องทำงานของเจ้านาย ทว่าเขาติดเคสผ่าตัดฉุกเฉินอยู่ที่ห้องชั้นข้างล่าง
"ระหว่างนี้เรียนรู้งานกับฉันไปก่อน รอนายขึ้นมาแล้วค่อยเข้าไปแนะนำตัว"
"ได้ค่ะ แล้วจะให้เรียกคุณว่าอะไรดีคะ?"
"สปายแล้วกัน ส่วนโต๊ะทำงานของเธอจะอยู่ห้องนี้ ห้ามเข้าไปเพ่นพ่านในที่ของนายเด็ดขาด" คนบอกผ่านน้ำเสียงจริงจัง พาลินินเดินมาห้องข้างๆ จะติดกับของเจ้านาย
"ถ้ามีอะไรแนะนำนินได้ทั้งหมดเลยนะคะ" เธอก้มคำนับแก่ผู้สอนอย่างเคารพ เมื่อเดินมาถึงโต๊ะทำงานมีป้ายระบุตำแหน่งของตัวเอง
พบว่าสิ่งของเครื่องใช้รอบด้านต่างหรูหรา และห้องที่เป็นส่วนตัวน่าเกรงขาม
"ครับ เชิญเรียนรู้งานบนโต๊ะก่อน นายน่าจะผ่าตัดอีกหลายชั่วโมง"
"ได้ค่ะ" ร่างอรชรก้มคำนับอีกรอบตอนสปายเดินพ้นประตูห้องเธอไปแล้ว แน่นอนว่าคนจะติดต่ออะไรต้องผ่านประตูฝั่งของเลขาก่อน ถึงจะเข้าไปพบเจ้านายได้
ครืน~ ครืน~
เสียงเรียกเข้าของเบอร์คุ้นเคย ทำให้มือบางรีบกดขึ้นมารับสาย เพราะเธอก็กำลังคิดถึงท่านอยู่อย่างมาก
"ว่าไงคะพ่อ"
"เริ่มงานวันแรกตั้งใจนะลูก" ตรีศักดิ์เอ่ยบอกน้ำเสียงห่วงใย
"ค่ะ นินจะตั้งใจเต็มที่เลย"
"ดีแล้วล่ะลูก ตำแหน่งงานใหญ่ขนาดนี้ไม่มีใครได้มาง่ายๆ พอเราได้รับแล้วก็ตั้งใจทำออกมาให้ดีที่สุดนะ"
"ค่ะ ไว้วันหยุดนินจะกลับไปบ้านนะคะ"
"ได้ลูก ทุกคนรอเจอลูกอยู่นะโดยเฉพาะคฑา"
"ค่ะ ฝากความคิดถึงไปด้วยนะคะ เดี๋ยวนินทำงานก่อนนะคะไว้จะโทรไปหา"
"โอเคลูก" สิ้นสายสนทนามือบางเลยนำโทรศัพท์มือถือเก็บไว้ในลิ้นชัก พร้อมกับกระเป๋าสะพายให้เรียบร้อย
เธอหันมาสนใจแฟ้มข้อมูลที่สปายเตรียมไว้ให้อ่าน พบเอกสารมากมายบางอย่างก็น่าแปลกใจ โดยเฉพาะประวัติเจ้านายที่เป็นยอดอัจฉริยะซะจริงๆ
"มีหลายตำแหน่งหลายบริษัทเลยเหรอ..." เสียงหวานแทบไปไม่เป็น แอบกังวลเล็กน้อยหากต้องร่วมงานกับบุคคลยอดความรู้
ก็อก~ ก็อก~
"สวัสดีค่ะสรัญญานะคะ จะพาคุณลินินดูสถานที่ของโรงพยาบาลเราค่ะ" เป็นหญิงสาววัยกลางคนเดินเข้ามาในห้องทำงาน สวมแว่นตากรอบหนาเตอะเพ่งมองไปทั่วด้าน
"ได้ค่ะ ตอนนี้เลยใช่ไหมคะ"
"ค่ะ เรียกดิฉันว่าญาเฉยๆ ก็ได้ค่ะ คนอื่นก็เรียกง่ายๆ กันแบบนี้"
"ค่ะ คุณญา" ร่างอรชรคว้าแค่โทรศัพท์มือถือติดตัว กับสมุดจดบันทึกคู่ปากกาไว้ เร่งฝีเท้าตามสรัญญาเดินลงตึกมา จะเป็นบรรยากาศของโรงพยาบาล ผู้คนค่อนข้างเยอะแต่ก็จัดเป็นระเบียบระบบทันสมัย
ฉึ่บ!
"ปิดเคสได้" น้ำเสียงเข้มเอ่ยบอก ในฐานะหัวทีมแพทย์ผ่าตัดรักษา มีแพทย์ผู้ช่วยเต็มอยู่รอบด้าน คอยส่งเครื่องมือต่างๆ อย่างตึงเครียด
จนกระทั่งเวลาผ่านไปหลายชั่วโมง การผ่าตัดเสร็จสิ้นได้อย่างเรียบร้อย เขาถึงวางอุปกรณ์ลงใส่ในถาดสแตนเลส ก่อนจะเดินลิ่วผ่านประตูฆ่าเชื้อออกมา
"นายครับ เลขาที่มาเริ่มงานใหม่ ผมสั่งงานตามที่นายสั่งไว้แล้วนะครับ" สปายรีบเข้ามาตอนเจ้านายกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้า กลับมาใส่เชิ้ตสีขาวและเสื้อกาวน์ตัวยาวเหมือนเดิม
"อืม"
"แล้วนายจะขึ้นข้างบนเลยไหมครับ?"
"ยัง ฉันมีเคสต่ออีกตึกนึง" น้ำเสียงเข้มตอบราบเรียบ เขาไม่ได้สนใจเลขาที่รับเข้ามาทำงานเลย นอกจากจะบังหน้าเพื่อสถานการณ์บางอย่างเท่านั้น
ร่างสูงโปร่งเซ็นต์เอกสารกำกับส่งให้หมอผู้ช่วยต่อ ก้าวปลายขายาวออกมาด้านนอกอีกขั้นนึง เพื่อคุยโทรศัพท์มือถือกับแฟนสาว
"ว่าไงครับ?"
"ฟ้ามาทำงานวันนี้วันแรก อยากได้กำลังใจจากพี่เปอร์จังเลยค่ะ"
"ฟ้าเก่งพี่รู้" แสงช่องว่างระหว่างตึกกระทบใบหน้าหล่อเหลา เผยให้เห็นผิวสุขภาพดีตามฉบับชายหนุ่มรักษาสุขภาพ ระหว่างนั้นเขาก็มองความเรียบร้อยของสถานที่ทำงานไปพลางๆ
"พี่แคสเปอร์คือกำลังใจที่ดีที่สุดของฟ้าเลยค่ะ เดี๋ยวถ้าวันนี้ฟ้าทำงานเสร็จแล้วจะรีบไปรับนะคะ"
"ครับ...." เขานำโทรศัพท์มือถือเก็บเข้าในเสื้อตัวยาวต่อ แต่กลิ่นหอมแบบที่เคยได้กลิ่นดันลอยเข้าจมูก ทำเสี้ยวหน้าคมรีบหันมอง พบเพียงผู้คนที่เข้ามาใช้บริการกลับไม่มีใครน่าสนใจหรือจำได้เลย
"ส่วนตำแหน่งนี้จะเป็นโซนของแพทย์โดยเฉพาะนะคะ หรือเรียกง่ายๆ ว่าห้องพักแพทย์ คุณนินเคยได้ยินทำนองนี้ไหมคะ" ฝ่ายคนแนะนำสถานที่พาร่างอรชรมาหยุดที่โซนกั้นระหว่างชั้นและทางเดิน
"อ้อ...นินเคยได้ยินค่ะคุณญา แล้วเวชระเบียนข้อมูลล่ะค่ะที่นินได้ยินบ่อยๆ " ดวงตาคู่สวยกระพริบปริบเมื่อรับรู้กลิ่นคับคล้าย ราวกับน้ำหอมชายที่โดดเด่นครั้งนึงเธอเคยดมดอม
สองเท้าเล็กจะก้าวซ้ายขวาเป็นต้องหยุดชะงัก หรือสัญชาตญาณนี้จะพาคิดไปเอง ทั้งที่รอบด้านก็มีเพียงเธอและศรัญญาเท่านั้น
"ถ้าเวชระเบียนจะอยู่อีกชั้นนึงค่ะ แต่คิดว่าคุณนินน่าจะได้ติดต่องานบ่อยๆ งั้นญาพาลงไปดูเลยดีกว่าค่ะ"
"ได้ค่ะ นินจะได้รู้จักทุกที่เลย กันมีปัญหาตามหลังถ้าเจ้านายสั่งงานค่ะ" ร่างอรชรเดินตามอีกฝ่ายลงมาอีกชั้นนึง โดยใช้ลิฟท์โดยสารสำหรับเจ้าหน้าที่ ซึ่งสปายนำบัตรพิเศษมาไว้ให้เธอแสดงตัวแล้ว
"ตรงโซนนี้จะเป็นเวชระเบียนอย่างที่คุณนินอย่างถามได้เลยค่ะ พวกประวัติต่างๆ จะถูกเก็บไว้ที่นี่ อย่างน้อยก็ยี่สิบปีกว่าๆ ได้"
"แล้วเราจะได้ค้นข้อมูลได้ยังไงคะ?" เธอตั้งใจถามจริงจัง
"เอ่อ...ตอนนี้เราสามารถค้นประวัติในเวปของเจ้าหน้าที่ได้ค่ะ แต่ประเด็นคุณนินน่าจะยังไม่ผ่านโปรดี"
"ได้ค่ะ เดี๋ยวลินินจะจำให้ขึ้นใจเลยนะคะ" ดั่งกับน้ำทิพย์หยดในใจดวงเล็กให้ชื้นขึ้นมาบ้าง
"งั้นคุณนินขึ้นห้องก่อนก็ได้นะคะ ไหนๆ แล้วป่านนี้คุณแคสเปอร์น่าจะผ่าตัดเสร็จแล้วด้วย"
"ค่ะ นินไปนะคะ" ร่างอรชรรีบเดินเข้าในลิฟท์อย่างที่สรัญญาสอนไว้
..........................................
- ผู้เขียน
