"ทีนี้จำไว้ว่าเธอเป็นของใคร!" ร่างสูงยังโก่งลำคอครางกระเซ้าต่อเนื่อง ล็อคเอาสะโพกมนแนบกล้ามท้อง สอบกระแทกลงใส่ส่วนกลางกายสาวหนัก ทำรอบกลีบกุหลาบบวมช้ำ
"จะจุก...ไม่ไหวแล้ว..พอก่อนเถอะนะ...อื้อออ" มือบางเลื่อนไปกำผ้าปูที่นอนสะเปะสะปะ จนมันยับยู้ยี้เหมือนใจดวงน้อยแทบจะขาดสะบั้น
"อ่าส์..." ร่างสูงเร่งโน้มตัวลงมาแนบจูบ ก่อนจะกระตุกเกร็งถี่ระรัวใส่ร่องสาว ปลดปล่อยน้ำกามทุกหยาดหยดที่มี
"ออกไปได้แล้วฉันจะนอน!" หน้าสวยรีบเบี่ยงหนีอย่างรังเกียจเกินจะมองหน้าเขา แต่อีกฝ่ายก็ไม่ยอมลุกออกจากตัวเธอ ยังเลื่อนมือมาบีบขย้ำเต้าเนื้ออกอีก
"หน้าที่ของเธอต้องทำจนกว่าฉันจะพอใจ อย่าลืมหนี้ที่พี่ชายเธอก่อไว้สิลินิน!"
ซ่าส์~
คลื่นทะเลลูกใหญ่กระทบชายฝั่งซ้ำแล้วซ้ำเล่าในบรรยากาศช่วงเช้า วันนี้ทุกคนพร้อมที่จะเดินทางกลับอย่างกระทันหัน ตามที่แคสเปอร์ระบุไว้ว่ามีงานด่วนต้องรีบกลับไปทำต่อ
ร่างอรชรในชุดกระโปร
