ตึก~ ตึก~ ตึก~
สองเท้าเรียวเล็กเดินวนอยู่หน้าบ้านพัก หลังจากให้สายชลอยู่ในห้องพักไปก่อน เพราะเธออ้างว่ายังไม่ได้แจ้งงานบางอย่างให้คนของเจ้านายทราบ เผื่อว่าพรุ่งนี้เช้าจะยุ่งกันหมด
"ยังไม่ง่วงเหรอครับ?" เป็นสปายเข้ามาเอ่ยถาม แม้จะรู้ว่าหลายวันมานี้ลินินสนิทกับเจ้านายขนาดไหน แต่ก็ไม่มีใครสามารถเดาใจแคสเปอร์ได้ทั้งหมด
"ค่ะ นินรู้สึกไม่สบายตัวเลยอยากมาเดินเล่นก่อน" สองมือประสานตรงท้องราบ ข่มความประหม่าไม่กล้าบอกความจริง
"ครับ แต่ถ้าในห้องพักขาดเหลืออะไรให้รีบบอกคนของนายได้เลย จะได้ไปหยิบในรีสอร์ทมาให้"
"ขอบคุณนะคะแต่นินขอเดินเล่นก่อน ช่วงนี้รู้สึกอาหารไม่ค่อยย่อยเท่าไหร่" หากเธอจะเดินไปรอบริมหาด ก็กลัวว่าคนบนห้องจะมองเห็นถ้าไปยืนชมวิวตรงหน้าต่าง เลยรีบหลบอยู่โซนใต้หลังคาเท่านั้น
"ผมว่าน้ำค้างเริ่มลงแล้วนะครับ ขึ้นไปพักเถอะเดี๋ยวไม่สบายจะเป็นเรื่องใหญ่"
"คือนินยังไม่ค่อยอยากขึ้นไป
