งานประชันศิลป์ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ ช่างศิลป์แห่งราชวงศ์ร่วมร้อยชีวิตมุ่งมั่นมาแข่งขันประชันฝีมือ ทุกคนร่วมลงแข่งเพื่อชิงตำแหน่งจิตรกรเอก ผู้เข้าแข่งมีหมายเลขลำดับติดอกเสื้อ สวมอาภรณ์สีขาวเนื้อหยาบตกแต่งด้วยสีม่วงขลิบทองเหมือนกันหมด ซิ่วอิงเหลือบตามองแหวนหยกสลักตราพยัคฆ์บนนิ้วชี้ นางเกิดกำลังใจอย่างมหาศาล ถึงอย่างไรก็ต้องชิงเงินรางวัลกับตำแหน่งจิตรกรเอกมาให้ได้ นางอยากทำให้ท่านอาจารย์ภูมิใจ อีกทั้งได้ข่าวว่าผู้ชนะจะได้รางวัลพิเศษจากองค์จักรพรรดิ เพ่ยซิ่วอิงยิ่งอยากเป็นหนึ่งให้สมกับที่องค์ชายสามฝึกฝนให้นางอย่างแนบเนื้อ คืนฝนพรำในศาลาชมเหมยเต็มไปด้วยความนุ่มนวลร้อนแรง เพ่ยซิ่วอิงอยากถูกท่านอาจารย์กอดอย่างถึงน้ำถึงเนื้ออีกสักครั้ง เขาไม่ได้ล่วงล้ำสอดสวม เพียงวาดภาพเรือนกายอันเปล่าเปลือยของนางใกล้ ๆ มอบเรือนกายกำยำเสียดสีให้ความอบอุ่นแก่ร่างสาว เปลือยกอดก่ายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน มอบความห