สองวันถัดมา ที่ห้องบรรยายในมหาวิทยาลัยเปิดแห่งหนึ่ง
ฟิล์มในชุดนักศึกษาเดินเข้าไปนั่งในห้องบรรยายตรงเก้าอี้ว่างด้านขวาสุดแถวที่สอง โชคดีที่การบรรยายหรือสัมมนาในมหาวิทยาลัยเปิดแบบนี้ไม่ค่อยเคร่งครัดเรื่องการเช็กชื่อมากนัก เพราะปกติก็ไม่ค่อยได้เห็นหน้าค่าตากันอยู่แล้ว จึงเป็นการง่ายที่ฟิล์มจะใส่ชุดนักศึกษาแล้วแฝงตัวเข้าไปอย่างแนบเนียน
การมาของฟิล์มสะดุดตาอาจารย์บดินทร์ทันทีตั้งแต่แรกเห็น เขาจงใจเข้าสายเพื่อดึงความสนใจของอีกฝ่าย แล้วก็ได้ผล ระหว่างการบรรยาย บดินทร์มองไปที่นักศึกษาผิวขาว ร่างบาง หน้าหวานปากแดงที่นั่งฝั่งซ้ายหลังสุดคนนั้นบ่อยครั้ง และฟิล์มมั่นใจว่าเขาไม่ได้คิดไปเอง
จนกระทั่งการบรรยายเสร็จสิ้น ฟิล์มก็เริ่มปฏิบัติการตามแผนทันที เขาไปยืนดักรอที่หน้าห้องบรรยายจนกระทั่งนักศึกษาทั้งหมดออกไปแล้ว และอาจารย์บดินทร์เดินออกมาพร้อมกับผู้ช่วยที่หิ้วของเดินตามหลัง
“ สวัสดีครับอาจารย์ ”
