ฟิล์มยกมือไหว้อาจารย์บดินทร์พร้อมกับเดินจากมา อาจารย์พศินที่ออกจากห้องน้ำแล้วเดินมาทันได้เห็นภาพนั้นพร้อมกับของในมือบดินทร์ จึงเอ่ยถามทันทีพร้อมกับมองข้าวของในมืออีกฝ่าย
“ ใครเหรอบดินทร์ แล้วนี่อะไร ”
“ อ๋อ นักศึกษาในคลาสที่ไปบรรยายน่ะ เขาซื้อขนมและของฝากเล็ก ๆ น้อย ๆ มาขอบคุณที่ผมให้คำแนะนำเรื่องที่ติดปัญหาในโพรเจ็กต์อยู่ ”
“ นี่ต้องซาบซึ้งกันเบอร์ไหน ติวไปถึงไหนถึงได้ซื้อ Ferragamo ให้แบบนี้ ” พศินเริ่มมีน้ำโหแล้วเงยหน้ามองอีกฝ่าย
“ โอ๊ย เด็กมันก็ไปหาซื้อของก๊อปมาแหละคุณ จะไปซีเรียสอะไรนักหนา ไป ๆ เข้าห้องไปเตรียมตัวคลาสบ่ายกัน ”
บดินทร์พูดพลางโอบไหล่อีกฝ่ายให้ตามเข้าไปในห้องแต่พศินสะบัดแขนอย่างแรง
“ ถ้ามึงทำอีกครั้งนี้กูจะไม่อยู่กับมึงอีกแล้วนะ ไม่ทนแล้ว กูพูดไปแล้วนะวันนั้น ”
“ เบา ๆ สิคุณ เดี๋ยวใครมาได้ยิน รู้จักควบคุมอารมณ์หน่อย แค่เด็กเอาของมาให้ ประสาทไปกันใหญ่แล้ว ”
บ
