คราวนี้รัศมีมีสีหน้าตกใจเล็กน้อย ไม่ใช่กับเรื่องราวว่าใครแอบเกาะใครกิน หรือป้าของใครเป็นอะไรมาก่อน แต่ที่ตกใจคือน้ำเสียงและสีหน้าที่แสดงออกของคนตรงหน้ามันช่างหยาบคายเหลือเกิน ทีท่าของรัศมีเคร่งขรึมขึ้นในทันที
“ จริง ๆ แล้วเรื่องพื้นฐานครอบครัวของพนักงานน่ะทางบริษัทไม่ก้าวก่ายค่ะ แต่ละคนก็มาจากคนละที่ มาจากครอบครัวที่แตกต่าง เราจะไม่ตัดสินใจใครจากสิ่งนั้น ”
“ แต่มันก็ไม่ควรคบกันไหมล่ะ จูนมันระดับหัวหน้าคนแต่มาหลงเด็กนักศึกษาฝึกงาน ฉันว่าไอ้ใหญ่นั่นมันคงเห็นยัยจูนมีตำแหน่งมีเงินมีทองน่ะสิก็เลยมาหลอกจนยัยจูนหลงหัวปักหัวปำ นี่ฉันพูดอะไรก็ไม่ฟัง โทรหาก็ไม่รับสองวันแล้ว ความเป็นห่วงลูกก็เลยขับรถตามมาดู ให้นิติบุคคลข้างล่างเขาโทรหานะมันถึงรับ คิดดูว่ามันไม่รับสายแม่เลย ยัยจูนไม่เคยเป็นแบบนี้ ไอ้ใหญ่นั่นมันคงปั่นหัวแล้วเชื่อมันทุกอย่าง หลงผู้ชายจนลืมแม่ลืมพ่อ ต่อไปก็คงเสียงานเสียการ
ยังไงเธอก็ค
