สัปดาห์ถัดมา
ช่วงบ่ายสองของวันพฤหัสบดี ฝ่ายขายและฝ่ายจัดซื้อทุกคนต้องเข้าประชุมเรื่องผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ และทางบริษัทได้ทดลองนำแอพพลิเคชันเกี่ยวกับเอกสารใบสั่งซื้อที่จะทำให้สะดวกและรวดเร็วมากขึ้น แต่กว่าจะประชุมจบก็เล่นเอาปวดหัวกันไปหมดเพราะต้องเรียนรู้และลงมือทำในแล็ปท็อปจริง ๆ กันทุกคน กว่าจะทำผ่านทั้งแผนกก็ปาเข้าไปเกือบหนึ่งทุ่ม
เมื่อลงลิฟต์มาถึงชั้นกราวด์ ขณะกำลังเดินไปที่ลานจอดด้านหลังตึกและล้วงหากุญแจรถแต่กลับพบว่าในกระเป๋าถือมันขาดอะไรบางอย่างที่ควรจะมีในนั้น มิถุนาหยุดเดินแล้วพยายามควานหาดี ๆ
“ เป็นไรเหรอคะพี่จูน ” น้องฝึกงานคนหนึ่งเอ่ยถาม
“ พี่หามือถือไม่เจอ น่าจะลืมไว้ในห้องประชุมแน่เลย ”
“ พี่จูนคุยกับมิสเตอร์ลีตั้งชั่วโมงกว่าแล้วแบตจะหมดเลยชาร์จไว้ในห้องทำงานไงคะ ไม่ได้เอาไปในที่ประชุมด้วย พี่บอกพิมพ์อยู่เลยว่าให้เตือนด้วย พิมพ์ก็ดันมาลืมอีก ”
พิมพ์ชนกท้วงขึ้น
“ เออจริง
