เวลาผ่านไปร่วมชั่วโมง
มิถุนาลืมตาขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงแตรรถจากด้านนอก เธอลุกขึ้นนั่งแล้วปรับเบาะ คนขับหันมามองแล้วเอื้อมมือมาลูบแก้มเธอเบา ๆ
“ ใกล้จะถึงแล้ว หมู่บ้านข้างหน้านี่แหละ ”
“ เหรอคะ แล้วเราไม่แวะซื้ออะไรไปฝากลุงกับป้าของใหญ่เหรอ ”
“ ไม่ต้อง ที่บ้านผมของกินเยอะ ผมโทรบอกป้าให้ทำกับข้าวรอแล้ว ”
“ เกรงใจคุณป้าจัง มารบกวนแล้วยังไม่มีอะไรมาฝากอีก ”
“ ไม่ต้องเกรงใจหรอก แค่เรามาหาป้ากับลุงก็ดีใจที่สุดแล้ว แล้วคุณจะรักท่านแบบที่ผมรัก ”
“ ค่ะ ” เธอรับคำพร้อมรอยยิ้มก่อนหยิบกระดาษซับหน้ามาจัดการเช็ดหน้าเช็ดตา จัดเผ้าผมเสื้อผ้าให้เรียบร้อย
สิบนาทีหลังจากนั้น รถเก๋งสีขาวก็เลี้ยวแยกซ้ายเข้าสู่ถนนเส้นรองจนกระทั่งเห็นรั้วไม้สีขาวติดถนนใหญ่ ภายในรั้วไม้มีผลไม้นานาชนิดสลับกัน ทั้งมะปราง มะยงชิดที่กำลังออกผลสีเหลืองอมส้มเต็มต้น ชมพู่ลูกใหญ่ที่ยังเป็นสีเขียว มะม่วงสายพันธุ์ต่าง ๆ และอีกหล
