สองทุ่มครึ่ง หลังจากเสร็จจากภารกิจทุกอย่าง มิถุนาก็กลับถึงคอนโดมิเนียม เธอเปิดประตูห้องเข้าไปแล้วก็ต้องมุ่นคิ้วเมื่อได้กลิ่นหอมของอาหารบวกกลิ่นหอมของน้ำยาปรับผ้านุ่ม กลิ่นสะอาดของน้ำยาถูพื้นลอยมาเตะจมูก หัวใจของเธอกระตุกวาบ ลืมนัดเมื่อเช้ากับใหญ่ไปเลยว่าคืนนี้เขาจะมาค้างที่นี่ “ ที่รักของผมกลับมาแล้ว ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นทันทีที่เธอเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น เขากำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่ตรงนั้น ร่างสูงใหญ่เปลือยท่อนบนอวดสรีระงดงามกำยำผึ่งผายท่อนล่างสวมเพียงกางเกงผ้ายืดขายาวสีขาวแบบสบาย ๆ และเขาลุกขึ้นยืนอ้าแขนรอเพื่อหวังว่าเธอจะโผเข้าไปในอ้อมกอด แต่เธอก็ไม่ทำ เธอยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นพร้อมกับเอ่ยบางประโยคออกไป แม้เสียงจะแผ่วเบาแต่มันกระแทกเข้าไปในหัวใจของเขาราวถูกสิบแปดล้อพ่วงวิ่งชน “ จูนกำลังจะแต่งงาน ” ประโยคนั้นลบรอยยิ้มกว้างออกจากใบหน้าหล่อเหลา แขนแข็งแรงทั้งคู่ตกลงข้างตัวทันที “ เ