เที่ยงนั้นมิถุนาและรัศมีไปรับประทานมื้อเที่ยงกับลูกน้องในแผนกที่แคนทีน พบว่ามาหยา พนักงานใหม่คนนั้นไปนั่งกินมื้อเที่ยงร่วมกับโต๊ะนักศึกษาฝึกงานและพูดจากันอย่างสนุกสนานราวกับรู้จักกันมานาน
“ ทำไมมาหยาเขาดูสนิทกับเด็กฝึกงานจัง ”
มิถุนาเอนกายไปถามพิมพ์ชนก
“ เห็นว่าเป็นรุ่นพี่ที่คณะของน้อง ๆ น่ะค่ะ น้องใหญ่เป็นคนส่งข่าวตอนที่บริษัทประกาศรับสมัครพนักงาน น้องหยาเขาพึ่งจะแต่งงานกับสามีที่ทำงานในกรุงเทพฯ นี่แหละก็เลยอยากย้ายตามมา ”
“ อ๋อ ” ตอบรับสั้น ๆ แต่ดวงตายังคงเหลือบมองไปตรงนั้นอยู่บ่อย ๆ พบว่าใหญ่เองดูสนุกสนานดี ยิ้มหัวพูดจาออกรสกับพนักงานใหม่อย่างสนิทสนม
มันเกินไป เกินไปในสายตาเธอ
ภาพนั้นทำให้เธอหงุดหงิด คนอย่างเขาถ้าอยากจะเอาก็คงเอาโดยไม่สนใจว่าใครจะแต่งงานใครจะมีเจ้าของ ดูเธอสิ ขนาดเขารู้ว่ามีคู่หมั้นแล้วยังไม่เป็นปัญหา ไม่รู้ว่าสนิทกับมาหยาขั้นไหน ถึงได้ชวนกันมาทำงาน ดูท่าทีพูดคุ
