คอนโดภาวินทร์
“เดี๋ยวค่ะพี่วินทร์ ไหนบอกว่าจะให้อาบน้ำก่อน อ๊ะ”
ภาวินทร์ที่อาบน้ำเสร็จแล้วเมื่อเห็นว่ามิวที่พึ่งสวมผ้ากันเปื้อนผืนใหม่ยืนล้างจานหลังจากกินอาหารเย็นแล้วก็ไม่นึกอยากจะทำอย่างอื่น เธอจะอาบน้ำหรือไม่เขาไม่เห็นสนใจสักนิด แต่ลูกแกะน้อยที่สวมผ้ากันเปื้อนนั่นทำให้เขาทนไม่ไหว
“อ๊าา พี่วินทร์ อย่ามองนะ!”
เขาพึ่งรูดชั้นในชิ้นสุดท้ายออกมาจากเรียวขาขาวเนียนของเธอ ที่จริงเขาไม่เคยเสียเวลามานั่งดูรูปร่างของผู้หญิงคนไหนมาก่อน แต่กับมิวเขากลับอยากมองและจดจำรูปร่างตรงหน้าที่ไม่ต่างกับขนมหวานชิ้นโตทั้งสวยและน่ากิน เขาค่อย ๆ จับขาที่เธอหุบเอาไว้แน่นออก
“อย่าเกร็งสิ นิดเดียวเอง”
“ไม่เอา มิวอาย!”
“ไม่ต้องอายเคยทำมาแล้วจะอายทำไม เปิดเถอะนะมิว”
เขาพรมจูบไปทั่วทั้งเรียวขาและซอกเข่าจนเธอรู้สึกสยิวและค่อย ๆ ปล่อยตัวไปตามสัมผัสแต่ก็หันไปเอาหมอนมาปิดหน้าเอาไว้ วันนี้ภาวินทร์ไม่ได้จูบเธอเหมือนค
