ตอนที่ 10 ไม่อยากใช้ใครฟรี ๆ
1650 คำ
“มิว แกจะเหนื่อยไปหรือเปล่าถ้าไม่ไหวก็หยุดสักงานเถอะโดยเฉพาะงานที่ไม่ได้เงิน”
“แกคิดว่าฉันอยากทำเหรอ แต่เพราะเขารู้ความลับนี้ถ้าหากเขาจะแก้แค้นแล้วบอกเรื่องนี้กับทางมหาลัย ฉันก็ต้องหาเงินมาจ่ายค่าเทอมเองแล้วอีกอย่างก็จะช่วยคุณยายไม่ได้”
“มิว… หรือว่าแกจะลองติดต่อพ่อ...”
“อย่าพูดถึงเขาเลย”
“ก็ได้”
แยมไม่พูดต่อเพราะเรื่องนี้เธอรู้ดีว่ามิวไม่มีทางยอมรับ แม้ว่าคุณยายของเธอจะป่วยเป็นโรคหัวใจ แต่มิวไม่เคยขอความช่วยเหลือจากพ่อของเธอเลยสักนิดทั้ง ๆ ที่พ่อของมิวก็เป็นนักธุรกิจและมีบริษัทใหญ่โต แต่เมื่อแม่ของมิวแยกทางกับพ่อมิวก็ไม่เคยติดต่อพ่อของเธออีกเลย
สองวันถัดมา / คอนโดภาวินทร์
มิวมาทำความสะอาดให้เขาตามที่ตกลงเอาไว้จนครบหนึ่งเดือน แม้ว่าภาวินทร์บอกว่าไม่ต้องทำแล้วแต่ตอนนี้ยังไม่ได้เริ่มงานโปรเจคที่เขาบอกเอาไว้ เธอจึงมาทำให้เขาตามที่ตกลงและได้แลกเบอร์กันเอาไว้เพื่อจะได้สะดวกในการติดต่อ
“นี่อะไรคะ”
“ค่าจ้างไง คิดว่าพี่จะให้มิวทำฟรี ๆ เหรอ”
“แต่นี่มันไม่มากเกินไปเหรอคะ”
“ก็ไม่ได้ต่างกับทิปที่ให้ที่ผับนี่นา”
“ทำความสะอาดทีละห้าพัน ยอดไปเลยแต่ว่ามิวไม่อยากเอาเปรียบพี่วินทร์หรอกค่ะ”
“ไม่เอาใช่ไหม”
“พี่วินทร์ให้เงินมิวทำไม”
“ก็ไม่อยากใช้ใครฟรี ๆ อีกอย่างก็ไม่อยากให้คิดว่าที่ให้มิวมาทำความสะอาดที่นี่เพราะความลับนั่นอย่างเดียว รับไปเถอะพี่จะได้สบายใจด้วย อีกอย่างตอนทำโปรเจคก็มีค่าขนมที่พวกพี่จะให้ด้วยเหมือนกัน”
“แต่ว่า…”
“จากนี้งานโปรเจคต้องทำหนักกว่านี้รับเอาไว้เถอะ”
“ขอบคุณค่ะ”
เธอจำใจรับเงินของเขามา ก่อนที่เขาจะไลน์มาขอเลขบัญชีของเธอเอาไว้เพื่อจะได้ไม่เสียเวลาไปกดเงินสดออกมา มีแค่ครั้งแรกเท่านั้นที่เธอได้เงินสดจากเขาเพราะหลังจากนั้นเขาก็จะโอนให้เธอไม่เว้นแม้แต่ทิปเครื่องดื่ม
“ที่จริงคุณผู้ชายไม่ต้องโอนก็ได้นะคะ”
“คุณมีปัญหาเหรอเรเน่”
“เปล่าค่ะ ถ้าอย่างนั้นขอบคุณนะคะ”
“เรเน่ ๆ นี่กำหนดงานวันพรุ่งนี้ นัดเวลาสองทุ่มอย่าไปสายล่ะ ชั้นดาดฟ้าโรงแรม SS”
“อ้อ ขอบใจนะเชน”
“พรุ่งนี้ไม่มาที่นี่เหรอ”
“ค่ะ มีงานนอกเข้ามาแล้วผู้จัดการมาขอให้ไปก็เลย…”
“ทำไมไปวันอาทิตย์ล่ะ ไหนเอามาดูสิ”
“ไม่ได้นะคะเรื่องนี้เป็นเรื่องภายในของบริษัท ถ้าให้พี่วินทร์ดูคงถูกผู้จัดการดุเอา”
“ก็บอกมาสิว่าที่ไหน”
“เรเน่ ออเดอร์ของโต๊ะแปดได้หรือยัง”
"อ้อ จะทำเดี๋ยวนี้เลยขอโทษที"
เธอรีบเก็บเอกสารและยัดเข้าไปในกระเป๋าทันที ภาวินทร์ได้ยินชื่อโรงแรมแล้วแต่เขาแค่ไม่แน่ใจเท่านั้น เธอพยายามหลบสายตาเขาแต่คืนนี้เขามีนัดที่อื่นต่อ ก็เลยแวะดื่มแค่แก้วเดียวและรีบออกไป
“วันนี้กลับบ้านเองนะพี่มีธุระ”
“ค่ะ”
เธอรู้สึกโล่งใจที่ไม่ต้องคอยตอบคำถามของเขาอีก โชคดีที่วันนี้ภาวินทร์มีธุระอื่นต้องทำเธอก็เลยไม่ต้องกลับบ้านกับเขา
วันถัดมา / โรงแรม SS
ชั้นดาดฟ้าของโรงแรมที่ถูกจัดให้เป็นโซนปาร์ตี้ของเหล่าไฮโซและดาราชื่อดังแบบลับ ๆ เมื่อถึงเวลาแขกก็ทยอยเดินเข้ามาในงาน มิวเริ่มจัดของที่บาร์และระหว่างรอก็เช็ดแก้วสำหรับรอลูกค้ามาสั่งเครื่องดื่ม งานเริ่มต้นโดยไม่ได้มีปัญหาจนเลยเวลามาใกล้เที่ยงคืนที่เริ่มมีบางอย่างที่ผิดปกติ
“บาร์เทนเดอร์สาวเหรอ นี่ ดื่มนี่หน่อยสิ”
“เอ่อ แต่ว่านี่มันผิดกฎนะคะ ดิฉันมีหน้าที่ชงเครื่องดื่มไม่ได้มีหน้าที่…”
“บอกให้ดื่มก็ดื่มเถอะ ถือว่าให้เกียรติเจ้าภาพสักหน่อย”
“เอ่อ…”
ผู้จัดการของเธอหันมาพยักหน้าให้เธอรับเครื่องดื่มเพราะไฮโซชื่อดังที่เป็นเจ้าของงานคืนนี้ อีกทั้งเขาก็เป็นคนที่เลือกให้เธอมาเพื่อชงเครื่องดื่มให้ในงาน มิวตัดสินใจรับแก้วนั้นมาดื่มพร้อมกับรีบขอตัวไปเข้าห้องน้ำ
“เชนฝากทีนะฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อน”
“อ้อ ได้สิ เธอไหวแน่นะเรเน่”
“ฉัน.. ยังไหวไม่เป็นไรแค่แก้วเดียว”
มิวพยายามพาตัวเองไปที่ห้องน้ำเพื่อที่จะล้วงคอเพื่ออาเจียนให้เร็วที่สุด เพราะไม่รู้ว่าในเครื่องดื่มนั้นผสมอะไรลงไปบ้าง เธอไม่เคยดื่มเครื่องดื่มที่ไม่รู้ที่มาที่ไป แต่เป็นเพราะคำว่า “ลูกค้า” และมีคนที่อยู่รอบ ๆ เธอจึงยอมดื่ม
“แหวะ…”
มิวเริ่มสะลึมสะลือและรู้สึกร้อน หัวใจเต้นแรงเหมือนกับจะเป็นลม แต่ไม่นานคนที่เธอไม่คาดคิดก็เดินเข้ามาในห้องน้ำหญิง
“หนีมาอยู่ที่นี่เอง มาเถอะได้เวลาของเราแล้ว ไปหาอะไรสนุก ๆ ทำดีกว่า”
“ปล่อยนะ ปล่อยฉัน…”
“โอ้ว… ยิ่งเธอดิ้นมากเท่าไหร่ยานี่ก็จะออกฤทธิ์เร็วขึ้น แล้วก็จะทำให้ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้น”
“สาธิต” ไฮโซหนุ่มชื่อดังเจ้าของโชว์รูมรถหรูที่มักจะมีข่าวกับดาราสาวมากหน้าหลายตาค่อย ๆ พยุงเธอออกมาจากห้องน้ำ สาว ๆ ที่เดินสวนเข้ามาถึงกับตกใจแต่ก็ไม่กล้าทักท้วงเพราะเขายิ้มและบอกพวกเธอไปด้วยสีหน้าอย่างสุภาพบุรุษ
“เธอไม่ค่อยสบายน่ะครับ อาเจียนไม่หยุดไม่เป็นไรผมพยุงเธอออกไปเอง”
แม้ว่ามิวจะอยากดิ้นหลุดออกจากอ้อมกอดนี้เท่าไหร่ เขาก็รัดเธอแรงขึ้นพร้อมกับขู่
“ถ้ากล้าจะร้องให้คนช่วยฉันรับรองได้เลยว่าคืนนี้เธอไม่ได้เดินออกไปจากที่นี่แน่”
“อย่านะ อย่าทำแบบนี้… ฉันขอร้อง”
“เอาเสียงไปใช้บนเตียงเถอะเรเน่ ให้ตายเถอะเธอเซ็กซี่มากจริง ๆ เธอทำเอาฉันแทบจะไม่อยากอยู่ที่ปาร์ตี้นั่นตั้งแต่ตอนสี่ทุ่มแล้ว”
“ปล่อย ช่วย...อุ๊บ!!”
สาธิตใช้มือมาปิดปากเธอเอาไว้ ไม่นานทั้งคู่ก็เดินมาถึงหน้าลิฟต์ มิวใช้จังหวะนี้รวบรวมแรงทั้งหมดเหยียบไปที่เท้าของเขาและใช้ข้อศอกทิ่มไปที่อกของสาธิตเพื่อให้เขาจุกก่อนที่เธอจะเตะผ่าหมากไปที่เป้ากางเกงของเขาและรีบหาทางหนี
“ช่วยด้วย… ช่วยฉัน…”
เธอรีบวิ่งออกไปทางหนีไฟเพื่อจะได้รอดจากสาธิต เมื่อสาธิตค่อย ๆ ตั้งตัวติดก็คว้ามือของบางคนเอาไว้
“เธออยู่ไหน!!”
“ช่วยตาม รปภ. จับยัยนั่น…”
“ผลัวะ!!”
“อั๊ก!!”
ขายาว ๆ ฟาดไปที่ก้านคอของสาธิตอีกสองครั้งจนเขาสลบอยู่หน้าลิฟต์ก่อนที่จะรีบวิ่งตามหาลักษิกา ภาวินทร์ไปพบกับเพื่อนของพ่อของเขาที่เป็นเจ้าของโรงแรมนี้ และบังเอิญพวกเขาพูดถึงงานเลี้ยงในวันนี้พอดี
“งานเลี้ยงของพวกไฮโซน่ะแค่เอามาบังหน้า ที่จริงมันเป็นปาร์ตี้มั่วเซ็กส์ของไอ้สาธิต เสี่ยนำเข้ารถยนต์นั่นแหละเห็นว่าดาราไปกันเยอะแต่ครั้งนี้เล็งคนที่ไม่ใช่ดาราเอาไว้”
“งั้นเหรอ แล้วเขามาใช้บริการบ่อยเหรอ”
“ไม่หรอก เป็นบางครั้ง หากว่าตกลงกันได้มันก็ไม่มีอะไรเพราะพวกดาราสาว ๆ ส่วนใหญ่ก็อยากมีข่าวกับเขา ไฮโซหนุ่มรูปหล่อ รวย เพอร์เฟคแต่เบื้องหลังเน่าเฟะซะไม่มีดีเลยล่ะ”
เขาฟังก็นิ่งไปแต่ชื่อโรงแรมเขาจำไม่ผิดแน่ เธอคุยกับเพื่อนร่วมงานว่าชั้นดาดฟ้าของโรงแรมนี้ ถ้าอย่างนั้นก็คงจะมาที่นี่ล่ะมั้ง แต่นั่นมันเกี่ยวอะไรกับเขากันล่ะ ภาวินทร์ก็แค่ฟังเฉย ๆ โดยไม่คิดอะไรแล้วก็ขอตัวกลับ
Q-Bar
"อย่าบอกนะว่าพี่หญิงจะพา…"
“มีอะไรกันเหรอ มีอะไรไม่บอกพี่ใหญ่ของพวกมึงอีกแล้วนะไอ้วิท”
“โธ่พี่วินทร์ ไม่ใช่แบบนั้นกำลังคุยกันว่าผู้จัดการที่นี่ส่งเด็กให้เสี่ยเพื่อแลกกับเงินอีกแล้วน่ะสิ”
“หึ เด็กมันอยากไปเองหรือเปล่า ก็รู้ ๆ กันอยู่ว่าในนี้มีแต่ไก่ทั้งนั้นนี่ ใครก็หิ้วได้”
“ครั้งนี้ไม่น่าใช่นะ เรเน่เป็นบาเทนเดอร์ผมล่ะเสียดายจริง ๆ ถ้าไม่มีเธอลูกค้าคงจะน้อยลงไปกว่านี้เยอะเลย นี่ก็เกือบจะเที่ยงคืนแล้วคงจะส่งตัวแล้วล่ะมั้ง”
ภาวินทร์รู้สึกว่าหูของเขาดับลงทันที ความโกรธที่ไม่รู้พุ่งมาจากไหนทำให้โยนแก้วในมือทิ้งและหันมาจับคอเสื้อสุวิทย์ รุ่นน้องที่เที่ยวในผับด้วยกันมาเค้นถามอย่างเอาเรื่อง
“เฮ้ย! ไอ้พี่วินทร์มึงใจเย็น ๆ ก่อนมีอะไรก็ค่อย ๆ พูด ไอ้วิทมันพูดอะไรผิดหูพี่เข้าล่ะ”
“มึงบอกกูมาให้ละเอียดสิ เรื่องที่เรเน่ถูกผู้จัดการร้านนี้ส่งตัวให้เสี่ย หมายความว่ายังไง!!”
- ผู้เขียน
