"พลอยฉันไม่ไหวแล้ว....ถ้าฉันจะขอเธอตอนนี้ เธอจะยอมเป็นของฉันไหม"
พลอยใสนิ่งเงียบกับคำขอของพายุ ความกลัวเขามาแทรกซึม กลัวว่าคนอย่างเธอที่เคยมีตำหนิ จะไม่คู่ควรพอที่จะให้ในสิ่งที่เขาขอ...
"พี่พายุ...แต่หนูเคย....อื้ออ ~~ : พายุจูบพลอยใสอีกครั้งก่อนจะมองสบตากับคนเป็นน้องที่ตอนนี้ดูเหมือนเธอจะมีอะไรอยู่ในใจ
"ฉันไม่สนอดีตที่ผ่านมา ต่อให้เธอจะเคยเป็นของใคร ฉันก็ไม่แคร์ ขอแค่ปัจจุบันและอนาคตเธอเป็นของฉันคนเดียวก็พอ...
"แต่ว่า... : พลอยใส
"หากย้อนเวลากลับไปได้ ฉันเองก็อยากจะเจอเธอก่อนมัน..แต่ในความเป็นจริงเราทำแบบนั้นไม่ได้แล้ว ฉันไม่เก็บเอามาคิดมากเลย..หากครั้งแรกของเธอจะไม่ใช่ฉัน แต่ขอได้ไหม..ขอให้ฉันเป็นคนสุดท้ายที่เธอจะยอมฝากร่างกาย ฝากชีวิต ฝากหัวใจให้ฉันดูแล..
พลอยใสเงียบไปสักพักก่อนจะมองหน้าพายุด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย เพียงแค่คำพูดที่เขาเปล่งเสียงพูดออกมา สายตาที่เขาสื่อให้เธอรับรู้
