น้ำตาลไม่พูดอะไรต่อ เพียงแต่ดึงตัวเพื่อนรักเข้ามากอด เพื่อเป็นการปลอบชโลม
“ฉันขาดเขาไม่ได้ แต่ฉันก็ไม่อยากเป็นเมียน้อยเขา ฉันอยากมีแค่เรา แค่เราสองคนน้ำตาล ฉันต้องการแค่นี้ ฮึก ๆ” ด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวด อันดาก็ร้องไห้ออกมาอีกอย่างกั้นไม่อยู่ ทั้งใจของเธอตอนนี้มันจริงจังแค่กับเขา เธอไม่ได้ต้องการคนอื่นอีกแล้ว
“ฉันเข้าใจแกนะอัน ร้องไห้ออกมาให้พอ แล้วแกก็ค่อยคิด และตัดสินใจ ว่าจะเอายังไงต่อ”
“ฮึก ๆ ฉันคิดอะไรไม่ออกเลยน้ำตาล ฉันกลัว กลัวว่าฉันจะไม่มีเขา”
“อือ ฉันรู้ เพราะเขาเป็นรักแรกของแก แล้วแกก็รักเขามาก แต่สถานะที่เขาพูดถึง แกจะยอมได้จริง ๆ เหรออัน” ถึงแม้จะเป็นเพื่อนกัน แต่น้ำตาลเองก็ไม่เห็นด้วย กับสถานะที่ผู้ชายคนนั้นมอบให้
“ฉัน...”
“แกสับสน และแกไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตต่อ อันนี้ฉันเข้าใจ แกอยู่กับเขาแกมีความสุขมากฉันดูออก แต่ความสุขนั้น มันจะอยู่ได้นานแค่ไหน นั่นแหละคือสิ่งที่แ
