ณ มหาวิทยาลัย
“อันนี่กุญแจห้อง ฉันคงกลับเกือบเช้า เพราะต้องไปทำงานที่คลับต่อ”
“แล้วแกไม่กลับไปอาบน้ำแต่งตัวเหรอ”
“ไม่กลับหรอก ไกลกันจะตายเสียเวลา ฉันเตรียมชุดมาด้วยทุกวัน” แล้วน้ำตาลก็ชูถุงสีน้ำตาลที่ถือไปด้วย ให้เพื่อนรักดู
“โธ่ น้ำตาล” เมื่อเห็นแบบนั้นก็รู้สึกเห็นใจเพื่อนรัก ขึ้นมามาก ตั้งแต่มาอยู่กรุงเทพฯ เธอเองแทบไม่ได้ทำอะไรเลย ได้อยู่ในที่ที่สุขสบาย มีเงินใช้จ่ายสบาย มีของดี ๆ เยอะแยะมากมายอีกต่างหาก
อันดาเดินเข้ามาภายในห้องเรียน ที่ปกติแล้วจะมี พลอยและหญิงนั่งรออยู่ แต่นานสักพักแล้วที่ทั้งคู่ไปนั่งอีกฝั่ง ทั้งยังชอบหันมองเธอด้วยสายตาที่ไม่พอใจ ตั้งแต่วันที่ประกวดดาวเดือน ทั้งสองคนนั้นก็เปลี่ยนไป ถึงแม้จะนั่งเรียนข้างกัน แต่เธอก็รับรู้ได้ ทั้งกิริยาและการพูดแซะ มันทำให้เธอรู้สึกไม่ดีอยู่บ่อยครั้ง
“อันดา” และต้นก็เดินเข้ามาภายในห้อง และเขาก็นั่งข้างเธออีกเช่นเคย พร้อมกับเพื่อนขอ
