กว่าสามวันแล้วที่อันดายังไม่ฟื้น และมีเพียงแต่กันต์เท่านั้น ที่เฝ้าเธออย่างใกล้ชิดแทบจะตลอดเวลา ตอนนี้เขาพักงานทุกอย่าง ถ้าอันดายังไม่ฟื้น เขาก็ยังทำอะไรต่อไม่ได้ จิตใจตอนนี้มันเฝ้ารอแต่อันดาคนเดียว
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“พี่หมอคะ”
“มิริน”
“มิรินมาดูน้องอันดาค่ะ น้องอันดาเป็นยังไงบ้าง”
“ก็ยังไม่ฟื้นเหมือนเดิม สามวันแล้ว” เขาเพียงแต่จ้องไปที่ร่างบาง ที่ยังนอนหลับสนิทอยู่
“ภาวะเสียเลือดมากก็แบบนี้แหละ พี่หมอไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ เดี๋ยวน้องอันดาก็ฟื้น”
“พี่ก็ยังเฝ้ารอทุกวันเนี่ยแหละ” เขาหันไปมองเธอพร้อมกับจับมือเบา ๆ
“ค่ะ อีก 30 นาทีประชุมพี่หมอเตรียมตัวหรือยังคะ”
“วันนี้พี่คงไม่ได้เข้าประชุมนะ” เขายังห่วงอันดาอยู่ กลัวเธอฟื้นมาแล้วไม่เจอเขาเป็นคนแรก เขาอยากให้เธอรู้ว่า เขาเป็นห่วงเธอมากขนาดไหน
“ขนาดนั้นเลยเหรอคะพี่หมอ แต่มิรินว่าเข้าเถอะ แป๊บเดียวเอง” มาริกาก็ยิ้มให้ เพราะรู้ว่าหมอรุ่นพี่ ไ
