ร่วมชีวิต

521 คำ

ภูผาหันหลังเดินออกจากบ้านด้วยความรู้สึกไม่พอใจ หากมารดาต้องการจะทำอย่างที่ท่านกล่าว เขาก็พร้อมจะยอมรับ แต่เขาจะไม่มีวันปล่อยมือพิชชาเป็นอันขาด เพราะเธอคือความสุขของเขา และเขาก็ไม่ต้องการทำให้ยายพิมที่ดีกับเขามาตลอดต้องทุกข์ใจอีกด้วย ชายหนุ่มจึงเดินทางไปที่บ้านหญิงสาว พร้อมพานดอกไม้ธูปเทียน เพื่อขอขมายายพิม และเป็นการสู่ขอหญิงสาว เขากลัวว่ายายพิมจะไม่พอใจ แต่เพราะเขาไม่สามารถเปลี่ยนใจมารดาได้จริงๆ เขาจึงต้องยอมทำเช่นนี้ ภูผาหวังเป็นอย่างยิ่งว่ายายพิมจะเข้าใจเขา “ไปไงมาไงเนี่ยคะคุณภูผา วันนี้ไม่ไปทำงานเหรอ” นางพิมกล่าวทักทายว่าที่หลานเขย ซึ่งโดยปกติแล้วไม่เคยแวะมาเวลานี้ แต่วันนี้แปลกที่เขาแวะมาตอนกลางวัน ในขณะที่หลานสาวของนางกำลังซักผ้าอยู่หลังบ้าน “ผมมีเรื่องสำคัญที่ต้องคุยกับคุณยายครับ” ภูผากล่าวพร้อมกับเดินลงไปนั่งตรงหน้าผู้สูงวัย “ไม่ต้องมานั่งกับยายหรอก ไปนั่งที่เก้าอี้นู่น เดี๋ยวเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม