พราวตะวันนั่งคุยอยู่กับมารดาและครอบครัวของวชิรวิชย์ เธอก็รู้สึกว่าทุกคนนั้นจ้องมาทางเธอ แต่แววตาไม่ได้อยู่ที่เธอ หญิงสาวหันไปมองข้างหลังตัวเองก็เห็นชายหนุ่มร่างสูงในชุดสูทอาร์มานี่เรียบร้อย ใช้ดวงตาสีเขียวมรกตจ้องเธอ หัวใจของเธอไหวสะท้าน และรู้สึกเย็นยะเยือกขึ้นมา แม้วันนี้เตรียมใจไว้แล้วแท้ๆ ว่าจะต้องเจอเขา เธอตั้งใจจะทำเฉยและไม่รู้จักเขาเสียเฉยๆ เพราะคิดว่าเขาคงทำแบบเดียวกันแต่เขากลับมายืนอยู่ตรงนี้ ใกล้ๆ เธอ ความโกรธเกลียดเคียดแค้นไม่รู้จากหายไปไหน เธอถึงได้อยู่กับความอึกอัก และหัวใจเต้นระรัว เพราะความคิดถึงบีบอัดจนแทบแตกทะลักออกมา
“อะ... เอ่อ ทุกคนคะ นี่คือ คุณไมเคิล เจ้านายของโยโกะ และก็เป็นญาติของภาคินค่ะ” เธอแนะนำเป็นภาษาไทย ไมเคิลไหว้ทุกคน แล้วก็หันมามองที่พราวตะวัน
เขาเองก็รู้สึกว่าคิดถึงเธอมากๆ และได้ยินเรื่องราวที่ฟังแล้วทำให้อยากได้ตัวเธอมาไว้ข้างๆ ดังเก่า เขาก็เลยไม่รีรอที่จ
