กว่าปรเมศจะยอมปล่อยแม่ของลูกออกจากห้องน้ำใช้เวลานานพอสมควร เพียงดาราสวมใส่ชุดตัวใหม่ที่เขาซื้อมาบังคับให้ใส่ออกมาหาลูกชายยังนอนตาแป๋วรอพ่ออยู่
“แม่แพร ทำไมพ่ออาบน้ำช้าจังเลยครับ เดี๋ยวก็เป็นหวัดนะครับ” ออกัสไม่ได้โกรธ แค่เป็นห่วงพ่อของตนจะไม่สบายเหมือนกับเขา
“เดี๋ยวพ่อของลูกก็จะเสร็จแล้วละครับ ออกัสอดใจรอสักนิดนะ”
เพียงดาราเข้ามากดจูบหน้าผากเล็กด้วยความรักสุดหัวใจ แววตานั่นมีแก่ลูกชายคนเดียว คนเป็นพ่อไม่มีสิทธิ์รับมันสักนิด!
ปรเมศออกมาจากห้องน้ำในชุดลำลองด้วยความกระปรี้กระเปร่าหลังจากหลอก ‘กินตับแพร’ จนอิ่มหนำสำราญใจ เขามาทันเห็นแววตาความรักความห่วงใยของแม่ที่มีแก่ลูกจากผู้หญิงคนนั้น แต่สำหรับเขา แววตาเจ็บปวด โกรธเกลียดชิงชัง ซึ่งเขาไม่ต้องการให้เธอมีความรู้สึกมากกว่าแม่ของลูก ผู้หญิงเป็นเครื่องระบายอารมณ์ของผู้ชายเท่านั้น
‘เกลียดฉันให้มากๆ เพราะฉันจะทำให้เธอเจ็บปวดทรมานมากที่สุด ฉัน
