3 วันต่อมา
หลังจากที่พักรักษาตัวจนดีขึ้น ชินกรก็พยายามลุกขึ้นเดินไปมาในเพนเฮ้าส์ พร้อมกับใช้ความคิดกับเรื่องที่เกิดขึ้น ในช่วงเวลาที่ผ่านมา
“คะ...ครับนาย” ฉินรีบเดินเข้ามาในห้องพัก เมื่อได้รับคำสั่งจากผู้เป็นนายให้มาพบ เพราะพอรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ด้วยที่ทำอะไรเกินคำสั่ง
ผลั๊ว!
“นะ...นาย” เมื่อโดนตบเข้าที่หัวอย่างจัง ก็ต้องก้มหน้าลงอย่างคนมีความผิด
“มึงทำเหี้ยอะไรไว้!”
“ผมขอโทษครับนาย ผมจำเป็นต้องเอาปืนไปจี้หมอมิรินมา ให้มารักษานายที่นี่ เพราะตอนนี้เราไว้ใจใครไม่ได้ แต่ผมก็มั่นใจว่า หมอมิรินเธอไว้ใจได้มากที่สุดในตอนนี้แล้วนะครับนาย”
“มึงว่าอะไรนะ!”
“หมอมิริน ไว้ใจได้ครับนาย”
“ไม่ใช่! กูหมายถึงเรื่องเอาปืนไปจี้มา”
“เอ่อ...” ‘ซวยแล้วกู’ มาถึงตอนนี้รู้แล้ว ว่าที่เขาสารภาพไป ไม่ใช่เรื่องที่โดนเรียกเข้ามาต่อว่า อุตส่าคิดว่าบอกทุกคนห้ามบอกแล้วแท้ ๆ แต่เขาดันสารภาพเรื่องใหญ่นั
