หลังจากที่ครองขวัญเดินกระเง้ากระงอดไปทำอาหารให้กานต์รับประทาน กานต์จึงเดินไปนั่งที่ข้างเตียงแล้วมองเด็กหญิงกอหญ้าด้วยความรัก เขาบรรจงก้มจุมพิตลงที่แก้มยุ้ยของบุตรสาว ในขณะที่ครองขวัญเหลือบมาเห็นพอดี เธอได้แต่น้ำตาซึมด้วยความรู้สึกผิด เธอไม่คิดว่าการตัดสินใจของเธอในครั้งนั้นจะทำให้กานต์รู้สึกเจ็บปวด
กานต์เฝ้ามองเด็กหญิงกอหญ้าที่หลับปุ๋ยด้วยความรัก เขาอยากจะมีครองขวัญและลูกอยู่กับเขาไปตลอดชีวิต ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาแค่อยากจะรับผิดชอบเธอ แต่ต่อไปชายหนุ่มมั่นใจว่าโซ่ทองคล้องใจอย่างเด็กหญิงกอหญ้า จะทำให้เขาและครองขวัญประคองความรักได้ตลอดรอดฝั่ง
ระหว่างที่ครองขวัญกำลังทำอาหารอยู่นั้น กานต์ก็ยังคงนั่งมองกอหญ้าด้วยรอยยิ้มอบอุ่น ครองขวัญก็ไม่กล้าเอ่ยปากห้ามชายหนุ่ม เพราะที่ผ่านมาเธอก็ใจร้ายกับเขามากเกินพอแล้ว ตอนนี้ครองขวัญสับสนเหลือเกิน เธอไม่รู้จะทำอย่างไรดี เธอจะยอมให้กานต์เข้ามาในชีวิต แล้วหากวั
