บอกความจริง...1

582 คำ

“พอจะได้เที่ยวหน่อยรีบเชียวนะลูก” ครองขวัญเอ่ยกระเซ้าเด็กหญิงกอหญ้า ซึ่งเธอก็ได้แต่ยิ้มแป้นให้กับมารดา กานต์อุ้มเด็กหญิงกอหญ้าขึ้นแล้วเดินนำหน้าครองขวัญไปที่ลิฟท์ ก่อนที่ทั้งสามคนพ่อแม่ลูกจะโดยสารรถยนต์หรูแล้วมาหยุดที่สวนสาธารณะ หลังจากที่ทั้งสามคนลงจากรถ กานต์พาครองขวัญและเด็กหญิงกอหญ้ามานั่งที่ม้าหินอ่อน ก่อนที่ทั้งคู่จะเริ่มสนทนากับเด็กหญิงกอหญ้า “กอหญ้าจ๋า ถ้าอยู่ดีๆ หนูมีพ่อหนูจะรู้สึกยังไงคะ” ครองขวัญเริ่มเอ่ยถามกอหญ้า ในขณะที่กานต์มองด้วยแววตาลุ้นอย่างเต็มที่ “ดีเลยค่ะกอหญ้าอยากมีพ่อ แม่จะไปซื้อพ่อให้กอหญ้าเหรอคะ” เด็กหญิงกอหญ้าเอ่ยถามด้วยความใสซื่อ “กอหญ้า!! มีใครเขาซื้อพ่อกันล่ะลูก” ครองขวัญหลุดหัวเราะออกมา ในขณะที่กานต์ก็อยู่ในอาการไม่ต่างกัน “ทีขนมยังมีขายเลยค่ะ แล้วพ่อจะไม่มีขายได้ไงคะ” เด็กหญิงกอหญ้ายังคงทำหน้าไร้เดียงสา ครองขวัญจึงหันมาสนทนากับเด็กหญิงกอหญ้าอย่างจริงจัง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม