หลายวันต่อมา
1.23 pm.
"ไม่ลืมอะไรแน่นะ"
"ไม่ลืมค่ะแม่ ขับรถดีๆนะคะ"
"โอเค ไว้เจอกันนะ"
ฉันโบกมือให้พ่อกับแม่ที่เพิ่งจะขับรถมาส่งที่หน้าคอนโดด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะมองเด็กแฝดที่กำลังนอนหลับที่เบาะหลังอย่างสบายใจ เพราะอย่างน้อยเด็กๆก็ไม่ต้องมาร้องไห้เพราะฉันที่ต้องกลับมาคอนโดอีก คิดถูกแล้วล่ะนะที่ชวนไปหาอะไรกินก่อนเข้ามาส่งอ่ะ
"น้องเก้า"
ฉันสะดุ้งหันหลังมองร่างสูงคุ้นตาที่กำลังยืนอยู่ทางขึ้นบันได พี่ทอยตอนนี้ก็ยังแต่งตัวดีเช่นเคยแต่เขาเหมือนคนไม่ได้นอนเลยอ่ะ ตาดูลอยๆไงไม่รู้
"สวัสดีค่ะพี่ทอยไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ"
คนตรงหน้าพยักหน้าและชี้นิ้วเข้าไปทางคอนโดเหมือนจะชวนฉันเดินไปคุยไปน่ะนะ ฉันเลยเดินไปตามเขา
"ไปไหนมาเหรอของเยอะแยะไปหมด"
ฉันก้มมองกล่องข้าวของที่แม่ห่อไว้ให้ด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเงยหน้าตอบพี่ทอย
"เก้าเพิ่งกลับบ้านมาน่ะค่ะแม่เลยห่อข้าวไว้ให้เยอะแยะเลยไว้เวฟกิน"
"ดีจัง"
"แล้วพี่
