“รูปพวกนี้...เราได้มาจากตอนที่ถือวิสาสะเข้าไปสืบค้นเรื่องในบริษัทที่มันทำงานอยู่ ก็เลยสืบทุกอย่างไปด้วย ตอนแรกเราก็ตั้งใจจะเอามาให้ช่อแก้วดูตั้งแต่วันนั้นแล้ว แต่ดันเกิดเรื่องพวกนี้ขึ้นก่อน”
“หมอกรู้เรื่องนี้มาตั้งนานแล้วเหรอ”
หมอกพยักหน้ารับช้า ๆ เขาจ้องมองเธอด้วยความรู้สึกผิด “ใช่ เรารู้มาสักพักแล้ว ขอโทษนะที่ไม่ได้บอกช่อแก้วให้เร็วกว่านี้ เรา...กลัวว่าทุกอย่างจะพัง กลัวว่าช่อแก้วจะเจ็บปวดรับไม่ได้”
“ไม่เป็นไรหรอกหมอก เราเข้าใจ ขอบคุณนะ...ที่อย่างน้อยก็ยังมาบอกเรา ขอบคุณที่คิดถึงความรู้สึกเราตลอดเลยด้วย”
คำพูดของช่อแก้วทำให้หมอกรู้สึกประหลาดใจปนโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก เขายกมือขึ้นลูบหน้าผากตัวเองเบา ๆ เพื่อปลดปล่อยความตึงเครียดที่สะสมมานาน ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าเธอจะต้องโกรธแน่ ๆ ที่รู้เรื่องมานานแล้วแต่ไม่ยอมบอก แต่ช่อแก้วกลับเข้าใจและขอบคุณเขาด้วยซ้ำ
หลังจากผ่านเหตุการณ์ในคืนนั้นมาด้ว
