“หมอก รู้ไหมว่าเราดีใจมากแค่ไหนที่วันนี้หมอกมาหาเรา เราคิดว่าหมอกโกรธที่เรา...” ช่อแก้วตัดสินใจพูดอย่างตรงไปตรงมา น้ำเสียงเธอแผ่วลงเล็กน้อย หลังจากที่ทั้งคู่นั่งเงียบกันไปครู่หนึ่งและมีเพียงเสียงถอนหายใจเบา ๆ ของช่อแก้วเท่านั้น
“มีแฟน?” หมอกพูดแทรกขึ้นมาทันทีราวกับรู้ว่าเธอจะพูดอะไรต่อ
เพราะนั่นก็เป็นเหตุผลที่ทำให้เขาหุนหันพลันแล่นออกไปจากร้านของช่อแก้วเมื่อวานนี้ เพราะความขุ่นเคืองและความผิดหวังแล่นเข้าสู่หัวใจของเขาอย่างฉับพลันเมื่อเห็นเธออยู่กับเขต ความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้มันตีรวนอยู่ในอกไม่จางหาย
“อะ...อืม” ช่อแก้วพยักหน้าเบา ๆ เพราะคำที่หมอกพูดตรงกับสิ่งที่เธอตั้งใจจะพูดพอดี เธออยากจะรู้เหตุผลที่แท้จริงจากปากของเขา เธออยากให้ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนของพวกเขาไม่ต้องมีกำแพงอะไรมากั้นกลาง
“เราไม่ได้โกรธเรื่องนั้นสักหน่อย”
นานเป็นนาทีกว่าที่หมอกจะให้คำตอบ สายตาของเขากวาดมองไป
