ฉันก้มหน้าลงต่ำ หลบสายตาคมเฉียบคู่นั้นทันที เหลียวมองมือหนาที่กุมมือของฉันเอาไว้ หัวใจของฉันโครตจะเต้นแรงเลย
"ทำไมต้องหลบตา!" เขาถามออกมา แล้วเลื่อนมือมาดันที่ปลายคางของฉัน ให้เงยขึ้นมองสบตากับเขาอย่างเก่า
"เปล่าค่ะ"
"เปล่าอะไร ก็เห็นอยู่ว่าจงใจหลบสายตา"
"มารับกัสที่มอ.แบบนี้ ไม่กลัวผู้หญิงของพี่เห็นเหรอคะ?" ฉันเอียงคอมองสบตา พยายามที่จะเปลี่ยนเรื่องขึ้นมาง่ายๆ ฉันก็ผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่งไหม มีความรู้สึก และหวั่นไหวเก่งเหมือนกัน
"ไม่มี!" เขาตอบสั้นๆ แล้วกระตุกมือของฉัน เหมือนหวังจะพาไปที่รถ
"ไม่มีที่ว่า จะไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้ามายุ่งกับกัสอีกเหรอคะ?"
"ไม่มีผู้หญิงคนไหนมีสิทธิ์มายุ่งกับเธอทั้งนั้น ถ้าฉันไม่เอาแล้ว ใครก็มายุ่งกับฉันไม่ได้!"
ลึกๆฉันก็สบายใจนะที่ได้ยินแบบนั้น แต่บางมุม ก็รู้สึกสงสารผู้หญิงด้วยกัน หากวันหนึ่งฉันถูกเขาเบื่อแบบนี้ ฉันก็ไม่รู้เลย ว่าควรรู้สึกยังไงดี
"อย่า
