@บ้านของแม็กซ์เวลล์
"ผัดไทยเนี่ยนะ" ฉันพยักหน้ารัวๆให้คนที่ยืนเท้าเอว แล้วทอดมองมาที่ฉัน
ฉันแกะผัดไทยที่ซื้อมาจากข้างนอกลงบนจาน แล้วส่งให้มิลินก่อนเป็นอันดับแรก
"ผัดไทยกุ้งสดค่ะ ของมิลิน พี่กัสบอกคนขาย ว่าไม่ใส่เต้าหู้ค่ะ" ฉันยังจำได้ดี ว่าเด็กหญิงวัยห้าขวบที่นั่งข้างๆฉันตอนนี้ ชอบ และไม่ชอบทานอะไร
"ขอบคุณค่ะ" มิลินรีบยกมือไหว้แล้วยิ้มให้ฉัน ในขณะที่ฉันขยิบตากลับไป
"คุณป้าบอกว่าปวดหัว ขอนอนพักก่อน แล้วจะลุกขึ้นมาทาน กัสเก็บไว้สองห่อ เผื่อพี่แมนด้วยค่ะ" ว่าไป พลางแกะอีกห่อ แล้ววางตรงหน้าของพี่แม็กซ์
"ทำไมต้องเผื่อแมนยู ถ้าฉันไม่อิ่มล่ะ?" ฉันมองหน้าคนที่เลิกคิ้วถาม ก็ก่อนหน้านี้เขาหรือเปล่า ที่บอกว่าไม่ชอบทานอาหารเมนูเส้น จริงๆเราสามารถซื้ออาหารจากนอกบ้านกลับมาทานได้ ถ้าเขายอมปล่อยฉันให้เป็นอิสระ โดยการปล่อยฉันจากอ้อมกอด แล้วยอมให้ฉันลงไปซื้ออาหาร แต่เขาไม่ยอม เอาแต่กอดฉันอยู่แบบนั้น ส
