"มาค่ะ มิลินจะวัดไข้ให้แม่กัส" คนตัวเล็กบอก พร้อมๆกับการสอดปรอทวัดไข้เข้ามาในรักแร้ของฉัน
"ลูกสาวแด๊ดดี้เป็นคุณหมอเด็กเหรอครับ" ผู้เป็นพ่อหยอกเย้าพร้อมกับยิ้มกว้าง
"มิลินเป็นคูมหมอตัวเล็กค่ะ คูมหมอตัวเล็กจะดูแลแม่"
ฉันกับพี่แม็กซ์อมยิ้มแล้วมองหน้ากัน ทุกๆคำพูดของเด็กวัยห้าขวบ มันสร้างความสุขให้พวกเราอย่างคาดไม่ถึง ฉันยอมให้มิลินเรียนรู้ ในสิ่งที่คุณย่าเคยทำให้กับเธอ ตอนที่เธอมีไข้ ก่อนที่เสียงเล็กๆจะถูกเอื้อนเอ่ยออกมา คล้อยหลังที่เสียงสัญญาณจากปรอทวัดไข้ดังออกมา
"สามสิบหกจุดหนึ่ง แม่กัสไม่มีไข้ค่ะ" ไม่รู้ว่าจะหาความสุขในรูปแบบไหน ที่จะดีได้เท่าความสุขที่ฉันได้รับอยู่ในตอนนี้ ต่อให้มี ฉันก็มั่นใจว่า จะไม่ยอมแลกกับความสุขในตอนนี้อย่างแน่นอน
"เหรอคะ ถ้าแม่กัสไม่มีไข้ ถ้าอย่างนั้น แม่กัสสามารถกอดมิลินได้ โดยที่มิลินไม่ต้องกลัวติดไข้ใช่ไหมคะ"
"ใช่แล้วค่ะ คิกๆ" เพียงเท่านั้น มิลินก็ใช้เข่
