@ร้านอาหาร
"คิดยังไงเหรอคะ ถึงชวนกัสมาทานมื้อเช้าที่นอกบ้าน" ฉันร้องถามคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามกัน ซึ่งพี่แมนละสายตาออกจากโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูที่วางอยู่ใกล้มือทันที จากนั้นก็เงยหน้ามามองสบตากับฉันแทน
เขายิ้มที่มุมปากเพียงนิด จากนั้นก็ตักอาหารมาใส่ที่จานของฉัน
"ทานเยอะๆครับ ลูกของพี่จะได้แข็งแรง"
"พี่แมน" ฉันโอดครวญออกมาเบาๆ ไม่ค่อยรู้สึกโอเคที่เขาพูดแบบนั้น แม้จะรู้ดีว่า เขาจะพูดเพราะความเอ็นดูหรือเพราะเหตุผลอะไรก็ตาม แต่ฉันก็ไม่อยากให้เขาพูดแบบนั้นเลย
"พี่อยากถาม ว่ากัสจะเก็บทุกอย่างเอาไว้นานแค่ไหน เวลาผ่านไป ท้องก็ต้องโต"
สีหน้าที่จริงจังของพี่แมน ทำให้ฉันถอนหายใจออกมา แต่ก็พอรู้ว่า พี่แมนถามเพราะความห่วงใย
"พอถึงตอนนั้น กัสอาจจะหาคนที่ไว้ใจได้ มาตบตาทุกคนว่ากำลังคบกัน พอถึงตอนนั้นก็คงไม่มีคนสงสัย"
"ใครกันล่ะที่ไว้ใจได้ ผู้ชายในชีวิตจริง มันไม่ได้แสนดีเหมือนโลกนวนิยายนะกัส"
"ข
