“คะ?” ปาหนันหันไปมองตามร่างสูงที่เดินผ่านหน้าเธอไป เขาตรงไปยังประตูที่เชื่อมต่อระหว่างห้องทำงานกับห้องนอน แล้วกลับออกมาพร้อมกับกระดาษสีขาวใบหนึ่ง ปาหนันหน้าซีดเผือด หัวใจเธอเจ็บร้าวราวกับมีใครสักคนยื่นมือมาบีบเคล้นมันอย่างรุนแรงเสียจนนึกอยากจะล้มลงไปกองกับพื้น น้ำตาที่คิดว่าหยุดไหลไปแล้วกลับเอ่อคลอขึ้นมาอีกครั้ง ทำให้เธอเห็นภาพตรงหน้าไม่ชัดเจน ในสมองมีเพียงภาพของอดีตที่หวนกลับมาทำร้ายเธออีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ห้าปีก่อนนั้นใครบางคนก็ทำแบบนี้กับเธอ ดูถูก เหยียบย่ำซ้ำเติม และทำให้เธอรู้ว่าเธอด้อยค่าในสายตาของเอเดรียน แอดดิสันมากแค่ไหน แต่ห้าปีก่อนนนั้นไม่สามารถสู้สิ่งที่เอเดรียนกำลังทำกับเธอในตอนนี้ได้เลย หญิงสาวนึกอยากกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด แต่สิ่งที่ทำได้มีเพียงตัวแข็งทื่อ ความอัปยศทำให้ใบหน้าและร่างกายเธอชาวาบจนแทบไร้เรี่ยงแรงใดๆ เอเดรียน แอดดิสันกำลังซื้อเธอด้วยเงินอีกแล้ว! “ถือว่าเป็นข