ยกมือขึ้นโอบประคองใบหน้าหล่อลากดินที่ตอนนี้แดงก่ำไปด้วยแรงพิศวาส และวิงวอนออกไปทั้งสายตาและน้ำเสียงหวานฉ่ำ
นิโคไลระบายยิ้มหิวกระหาย เขาค่อยๆ เคลื่อนไหวด้วยจังหวะเชื่องช้า เนิบนาบ แต่ก็ยังคงเน้นความหนักหน่วงในทุกๆ จังหวะที่กระแทกกระทั้นเข้าใส่ร่องสาว
“ฉัน... จะยื้อตัวเองให้นานที่สุด”
เขาตั้งมั่น มุ่งมั่นกับสิ่งที่ตัวเองพูดเป็นที่สุด แต่สุดท้ายแล้วแค่โยกแค่ส่ายในช่องรักคับแน่นเพียงไม่กี่ครั้ง ไอ้ความตั้งใจที่ว่าจะไปอย่างเชื่องช้า จะยืดเวลาให้ยาวนานที่สุด ก็จางหายไปจนหมดสิ้น ตอนนี้เหลือไว้แค่เพียงความต้องการอย่างบ้าคลั่งเท่านั้น
“โอ้ว... รัดแน่นเหลือเกินเมียจ๋า... อู๊ย...”
นิโคไลกัดฟันพยายามอดทนอย่างสุดความสามารถ แต่ความเสียวซ่านที่เกิดจากกล้ามเนื้อสาวที่บีบรัดโอบกระชับในทุกทิศทางก็ทำให้ฟางเส้นสุดท้ายที่พยายามยื้อยุดเอาไว้ค่อยๆ ฉีกขาดลงทีละน้อย จนในที่สุดก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีก
“
