หลังจากปล่อยนิโคไลเดินทางกลับมอสโกไปล่วงหน้าก่อนสามวัน วันนี้ นาทีนี้ หล่อนก็ได้มาเหยียบแผ่นดินของมอสโกอีกครั้ง ดินแดนที่หล่อนไม่เคยลืมเลือน ผืนดินที่เป็นที่อยู่ของชายที่หล่อนรักจนหมดหัวใจ ต่อไปนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น หล่อนจะต้องสู้ จะไม่ขลาดกลัวและเอาแต่วิ่งหนีอีกแล้ว หล่อนจะสู้เพื่อลูก เพื่อนิโคไลและเพื่อหัวใจของตัวเอง
“น้องอิง...”
เสียงของคิริลที่ดังขึ้นทำให้อิงบุญที่กำลังยืนเหม่อมองตึกสูงของ Demon’s Palaceสะดุ้งเล็กน้อยๆ ก่อนจะหันไปหาเจ้าของเสียง
“สวัสดีค่ะพี่คิลล์”
“สวัสดีครับ ว่าแต่ไปไงมาไงล่ะเนี่ย ไหนเจ้านิคมันบอกว่าน้องอิงจะไม่กลับมาที่นี่อีกแล้ว”
สายตาของคิริลที่มองมานั้นเต็มไปด้วยความเคลือบแคลง
อิงบุญฝืนยิ้มบางๆ ออกมาก่อนจะตอบเสียงแผ่วเบา
“คือเรา... ไม่เข้าใจกันนิดหน่อยค่ะ อิง... เลยตัดสินใจเดินทางมาที่นี่อีกครั้งเพื่อปรับความเข้าใจกับคุณนิคค่ะ”
คิริลระบายยิ้มกว้างออกมา
