9
1274 คำ
“เธอต้องการอะไรกันแน่?”
เขาย้อนถามเธอเสียงเรียบนิ่ง ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลดูสงบเยือกเย็นจนคนมองสั่นสะท้าน
มาริสายิ้มอย่างใจสู้ ก่อนจะตอบ
“คุณ…”
แน่ล่ะว่างานของเธอคือตัวเขา...ที่ดีขึ้น
แต่เขาจะเข้าใจอะไรผิดมันก็เรื่องของเขา ตอนนี้เธอไม่อธิบายหรอก!
ดวงตาของชายหนุ่มวาววับ ให้ความรู้สึกชวนเสียวสันหลังพิกล จนมาริสาตัดสินใจก้าวเท้ากะจะสไลด์ตัวหนีเขาไปข้างๆ ทว่าฝ่ามือใหญ่ของเขาก็เข้ามากักร่างเธออีกครั้ง เฉียดต้นแขนเธอไปนิดเดียวจนมาริสาหยุดเกือบไม่ทัน
“ได้…” ชายหนุ่มลากเสียงยาว เบ้ปากมองหน้าอย่างราวกับดูถูก “ถึงจะฝืนใจสักหน่อย แต่ถ้าทำให้เธอเลิกยุ่งกับฉันได้ ยอมเป็นของเธอสักวันฉันทำได้”
“ยอมอะไรของคุณกัน?”
คิ้วเรียวที่ถูกวาดอย่างดีของมาริสาขมวดมุ่น ไม่เข้าใจความหมายของเขานักในเวลานี้ เพราะการใกล้ชิดมากเกินไปของฟลินน์ที่เธอเพิ่งจะสังเกตเห็น เขาใกล้เสียจนเธอได้กลิ่นน้ำหอมแบบผู้ชายที่อบอวลอ้อยอิ่งรอบตัวเขา และความร้อนที่แผ่กระจายจากร่างสูงใหญ่ตรงหน้า ทำให้หัวใจเธอเต้นกระหน่ำด้วยความรู้สึกแปลกประหลาด และเธอก็ต้องรีบห่อตัว ใช้สองมือกอดอกอิ่มของตนเองเอาไว้เมื่อพบว่าเขาก้าวเข้ามาใกล้เสียจนแผ่นอกแข็งตึงใต้ทักซิโด้นั้นแทบจะเบียดชิดเกยมาบนอกเธออยู่แล้ว
“เธอต้องการให้ฉันขึ้นเตียงกับเธอไม่ใช่หรือไง...ยายกระดาน”
มาริสาที่มัวแต่ระวังไม่ให้ฟลินน์เข้ามาใกล้เธอเกินไปจึงไม่ทันสังเกตเลยว่าชายหนุ่มกำลังคิดจะทำอะไร ซึ่งพอได้ยินเขาเอ่ยประโยคสุดท้ายออกมา มาริสาถึงกับตกใจจนเงยหน้าขึ้นมองเขา แต่ดูเหมือนจะเป็นการเปิดโอกาสให้ฟลินน์โดยไม่รู้ตัว!
ชายหนุ่มเปลี่ยนจากใช้มือตรึงกับกำแพงเลื่อนมาโอบแผ่นหลังเปลือยเปล่าของเธอ ปลายนิ้วแข็งแรงไล้ไปตามแนวกระดูกสันหลังอย่างอ้อยอิ่งขึ้นมาจนถึงท้ายทอย เขาตรึงศีรษะของหญิงสาวให้แหงนเงยขึ้น หลุบเปลือกตามองใบหน้าตื่นตระหนกของหญิงสาว ฉีกยิ้มอย่างจอมวายร้ายออกมาเพียงเสี้ยววินาที ก่อนจะฉวยโอกาสนั้นแนบริมฝีปากของตนเองกับกลีบปากนุ่มที่เผยอค้างน้อยๆ ของเธอ!
ทุกสิ่งเกิดขึ้นในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีในตอนที่ฟลินน์ใช้ฟันขบลงบนกลีบปากล่างของหญิงสาวเบาๆ เป็นเชิงหยอกล้อ ก่อนจะใช้ปลายลิ้นดุนดันให้เธอเปิดปากขึ้น ฉวยโอกาสที่หญิงสาวแข็งค้างทำอะไรไม่ถูกบุกรุก
เข้ามา เธอไม่ได้แม้แต่จะต่อต้านเขาเลยด้วยซ้ำ ตอนที่เขาเข้าไปในปากของเธอ ใช้เรียวลิ้นรุกเร้ากระตุ้นเธออย่างเร่าร้อน ลิ้นเล็กของเธอได้แต่หลบหนีเสียผู้บุกรุกอย่างขลาดกลัว ฟลินน์บอกตามตรงว่าตอนแรกเขาคิดจะสั่งสอน ทว่าไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไรที่เขาหลงใหลไปกับสัมผัสแสนวาบหวามนี้เสียเอง! ชายหนุ่มพบว่าเขาชอบสัมผัสของเธอมาก หญิงสาวให้ความ
รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกทั้งๆ ที่เขาเกลียดการกระทำของเธอ กว่าจะรู้ตัวว่าตนเองจูบหญิงสาวนานกว่าที่คิดก็เป็นตอนที่เธอเริ่มดิ้นรน มือเล็กๆ ผลักไสอกของเขา พยายามดันไหล่เขาให้ออกห่างและส่ายศีรษะหนี ฟลินน์ดึงดูดริมฝีปากเธอแรงๆ เป็นการตอบโต้กับที่เธอบังอาจทุบลงบนไหล่ของเขาเป็นการเอาคืน ก่อนจะตัดใจผละจากริมฝีปากของเธอแม้ใจจะนึกเสียดาย และก่อนที่เขาจะควบคุมตัวเองไม่ได้มากไปกว่านี้
damn it! เขาไม่ควรรู้สึกอะไรกับผู้หญิงที่เขาเกลียดอย่างมาริสา เธอเป็นปีศาจร้ายที่กำลังตามรังควานชีวิตของเขาให้อยู่ไม่สุข ทว่าเธอกลับปลุกอารมณ์เร่าร้อนของเขาขึ้นมาจนได้
ทว่าผู้หญิงอื่นเขาสามารถลากขึ้นเตียงได้หมด แต่ฟลินน์บอกตัวเองและย้ำกับตัวเองอย่างดุดันว่าเขาจะไม่ยอมพ่ายแพ้แล้วลากเธอขึ้นเตียงของเขาเด็ดขาด!
เธอจะต้องไม่มีวันได้รับเกียรติให้ปีนขึ้นเตียงของเขา!
ฟลินน์ผลักร่างเล็กจนเธอถอยไปติดกำแพง ขณะที่เขาถอยห่างออกมาหนึ่งก้าว ทว่านั่นก็ไม่ใช่ระยะห่างที่จะทำให้เธอหนีไปได้ก่อนที่เขาจะเอาคืนเธอจนจบอยู่ดี ชายหนุ่มจ้องมองเธอด้วยดวงตาที่ขุ่นมัวไปด้วยไฟปรารถนาที่พลุ่งพล่านในกาย เขารับรู้ได้ถึงความร้อนจากร่างของหญิงสาวตรงหน้าและพยายามจะห้ามไม่ให้ตัวเองยื่นมือไปดึงเธอเข้ามาหาอีกครั้งและร่วมรักกับเธออย่างดุดันเร่าร้อนตรงนี้
ชายหนุ่มใช้ปลายนิ้วโป้งปาดเช็ดลิปสติกที่อาจจะติดค้างอยู่บนริมฝีปากของตนเอง เพราะกลีบปากสีแดงสดเข้ากับสีชุดของเธอดูจางลง เขามองเธอที่หอบหายใจแรง เส้นผมที่จัดแต่งอย่างดีดูรุ่ยร่ายเพราะปลายนิ้วของเขาสอดพันเข้าไปทำให้มันยุ่งเหยิง ดวงหน้าของเธอแดงก่ำแม้จะแต่งหน้าหนาก็เห็นได้ชัด
“ชุดนี้ก็สวยดีอยู่นะ” ฟลินน์กวาดไปทั่วตัวก่อนจะหยุดสายตาที่ทรวงอกอิ่มที่สะท้านขึ้นลงเพราะแรงหายใจหอบของเจ้าของร่างเล็ก “แต่มันไม่เข้ากับเธอหรอก แล้วหน้าน่ะไม่ต้องแต่งหนาก็ได้ เพราะหน้าเธอมันหนาอยู่แล้ว ถึงเธอจะสวยในสายตาคนอื่นแต่ขอบอกว่าเธอไม่ได้ดูสวยในสายตาฉัน”
“…”
“แก้ผ้ามายั่วต่อหน้ายังไม่รู้เลยว่าอารมณ์จะขึ้นหรือเปล่าเลย...” เขาโกหก และไม่อาจทำใจยอมรับได้เลยว่าตอนนี้กำลังอารมณ์ขึ้นสุดๆ !
เพียะ!
ฟลินน์เอ่ยยังไม่ทันจบประโยคดี ฝ่ามือเล็กก็ตวัดลงกับใบหน้าของเขาเต็มๆ แรงอย่างถนัดถนี่เสียด้วยจนเขาได้ยินเสียงตบดังก้องในหูเพราะหลบไม่ทัน
“เธอกล้าตบฉันเหรอ”
เขาถามเธอตาวาว ดวงหน้าที่โดนตบนั้นแสบชาขึ้นมาทันควัน
“กล้าทำยิ่งกว่านี้อีก”
เธอตอบกลับเขาด้วยดวงตากลมโตที่วาววับด้วยแรงโทสะ ฟลินน์
กำลังจะอ้าปากเย้ยหยันว่าเธอจะทำอะไรเขาได้ ทว่าสิ่งที่เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าเธอจะทำก็เกิดขึ้นเมื่อมาริสาทำร้ายร่างกายของเขาให้เจ็บช้ำอย่างแสนสาหัสด้วยการยกเข่าขึ้นแล้วอัดเข้ากับน้องชายที่กำลังคับแน่นด้วยไฟปรารถนาของเขาอยู่แล้วเต็มๆ แรง
พลั่ก!
“โอ๊ย!”
ฟลินน์ร้องลั่น เจ็บจนพูดไม่ออกได้แต่ลดมือกดกับจุดที่โดนเตะอัดเมื่อครู่นี้ เธอไม่มีออมแรงเลยสักนิด! แล้วเขาไม่คิดว่าตัวเองจะโดน
ทำร้ายร่างกายอย่างแสนสาหัสเช่นนี้มาก่อนจึงไม่ได้ระวังตัวเลย
ชายหนุ่มได้แต่งอตัว กุมน้องชายที่กำลังรวดร้าวเอาไว้แน่นแล้วมองไปตามแผ่นหลังในชุดราตรีสีแดงของยายปีศาจที่วิ่งหนีหายไปอย่างโกรธเคือง
Shit! ถ้าเขาเจอเธออีก รับรองเลยว่าเขาจะหักคอเธอ ฆ่าเธอ สับเธอเป็นชิ้นๆ ! สาบานเลย! เขาสาบาน!
- ผู้เขียน
