ฉันมาทำอะไรที่นี่วะ!
ฟลินน์ถามตัวเองเป็นรอบที่สิบแล้วนับตั้งแต่ก้าวเท้าเข้ามาภายในห้องประชุมขนาดเล็ก ที่มีผู้เข้าประชุมเป็นพวกตาแก่สูงวัยที่ชอบมโนเพ้อพกว่าตัวเองเป็นญาติผู้ใหญ่ของเขานั่งเรียงรายรอบตัวเขาอยู่ห้าคน แต่ละคนมีสีหน้าเคร่งเครียดเสียจนทำให้เขาที่ถูกตามตัวด่วนได้แต่อดถามตัวเองซ้ำๆ ซากๆ ไม่ได้ว่า ฉันมาทำอะไรที่นี่วะ! ...เป็นรอบที่สิบเอ็ด ช่วงนี้พวกตาแก่มักจับจ้องพฤติกรรมของเขาเป็นพิเศษและมีความต้องการอยากให้เขาปฏิบัติตัวใหม่ ให้สมกับที่เป็นท่านซีอีโอของออลซีซั่นกรุ๊ป
Sh*ts!
เขาล่ะอยากจะสบถใส่หน้าพวกตาแก่พวกนี้เหลือเกินว่าเขาจะทำตัวยังไงก็ช่างหัวเขาเถอะ ตราบใดที่เขายังสามารถสร้างความมั่งคั่งให้ผู้ถือหุ้นทั้งหลายได้ก็ปล่อยเขาไปเถอะ!
บางทีเขาก็อยากจะถามว่าใครกันแน่ที่เป็นเจ้าของ...ใครกันแน่ที่เป็นแค่หุ้นส่วนเล็กๆ น้อยๆ น่ะ หา!
เป็นแค่ผู้ดูแลที่ยังไม่หมดวาระแล้วชอบเข้ามาวุ่นวายกับ
