“ยายนั่นติดต่อมาไหมทักเกอร์”
ฟลินน์หยุดถามเลขาฯ ของเขาซึ่งนั่งอยู่หน้าประตูห้องก่อนที่จะเปิดเข้าไป ทักเกอร์เงยหน้าจากจอคอมพิวเตอร์ทันควันแล้วส่งสายตาสงสัยให้คนเป็นเจ้านาย
“ใครเหรอครับ?”
“คนที่ประมูลฉันไปเมื่อคืนไงเล่า”
อ้อ…เลขาฯ หนุ่มลากเสียงยาวในใจ ก่อนจะตอบว่า
“ยังเลยครับ”
“บ้าฉิบ!” ฟลินน์สบถอย่างหัวเสีย ทีตอนที่เขาต้องการเจอตัวแล้วยายปีศาจนี่ไม่โผล่หัวออกมา ทีตอนเขาไม่ต้องการเธอตามรังควานเขาเหมือนผีแม่ม่ายดำเชียว! “ถ้ายายนั่นติดต่อมาก็บอกฉันด้วยแล้วกัน” ชายหนุ่มสั่งแล้วหมุนตัวหมายจะเดินเข้าไปในห้องทำงานของตนเองดังเดิมเพื่อที่จะได้สะสางงานที่ยังค้างอยู่
ตอนนี้ฟลินน์กำลังชั่งใจว่าเขาจะหนีไปพักผ่อนให้ข่าวซาหรือจะอยู่เพื่อสั่งให้ทนายฟ้องพวกสำนักข่าวพวกนั้นด้วยตัวเองดี!
“ครับ” ทักเกอร์ตอบรับ ก่อนจะเอ่ยถามเมื่อนึกขึ้นได้ “อ้อ แล้วเรื่องทนาย พวกเขาอยากทราบว่าคุณจะฟ้อง...”
ฟลินน์ถลึงตา
