20

2292 คำ

หลังสี่ทุ่ม ถ้าไม่ติดธุระอะไร ฟลินน์ไม่สมควรก้าวออกไปจากห้องนี้อีก นั่นคือข้อปฏิบัติหนึ่งในสามสิบหกข้อว่าด้วยข้อห้ามที่ฟลินน์ไม่ควรกระทำจากที่เธอได้รับการร้องขอมาจากปู่ “เธอไม่ใช่เมียฉัน ยังไงก็ห้ามฉันไม่ได้หรอก!” “งั้นเราคงต้องลองดูกันสักตั้ง” มาริสาตอบเสียงหนักแน่น ในตอนนี้เธอยืนขวางอยู่หน้าประตูพอดิบพอดี และหญิงสาวก็กางมือออกเพื่อไม่ให้ฟลินน์หนีไปไหน “ถอยไปมารีน” หญิงสาวยังคงยืนนิ่ง แล้วตอบโต้กับชายหนุ่มเสียงเข้ม ไม่ได้หลบหนีเขาไปทั่วห้องอย่างที่ทำก่อนหน้า และตอนนี้ฟลินน์ก็มาหยุดยืนตรงหน้าของเธอแล้ว “ถ้าคืนนี้อยากมาก...” เธอเอ่ยหน้าตาเฉย และจ้องมองฟลินน์ไม่มีหลบ “ฉันคิดว่าคุณสามารถจัดการตัวเองได้อยู่แล้ว แต่คืนนี้คุณจะไปไหนไม่ได้ค่ะ ฉันไม่อนุญาต” หญิงสาวประกาศชัด และฟลินน์ก็หน้าแดงจัดด้วยความโกรธที่เพิ่มมากขึ้น “เธอเป็นใครฉันถึงต้องขออนุญาตเธอ หา!” “ฉันเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของคุณค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม