“คุณหมายความว่าเด็กในท้องของคุณ...”
“ใช่ค่ะ...เด็กคือลูกของฉันกับฟลินน์ เบรดฟอร์ด มหาเศรษฐีเพลย์บอยจอมเหวี่ยงตัวพ่อที่พวกคุณใช้เรียกเขานั่นละค่ะ”
“…”
“ฟลินน์คะ ถ้าคุณเห็นข่าวนี้ ฉันอยากให้คุณออกมาพูดกันดีๆ นะคะ อย่าหลบหน้าเลย ปัญหามีไว้แก้ไข แล้วถ้าคุณไม่ต้องการฉันกับลูก...เราพร้อม ฮึก…พร้อมที่จะไปจากคุณนะคะ...”
เพล้ง!
ชายหนุ่มดูยังไม่ทันจบดีด้วยซ้ำ เขาถึงกับเผลอตัวปล่อยแก้วแชมเปญในมือทันที และมันก็ตกกระทบกับขอบโต๊ะจนแตกกระจายพร้อมกับที่แชมเปญที่เหลือในแก้วก็หกรดพรมจนเปียกชุ่ม ทว่าฟลินน์ไม่สนใจ ตอนนี้เขาโกรธมากเสียจนรู้สึกว่าตัวเองกำลังสั่นไปทั้งตัวกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะ หา! ใครปล่อยให้ยายบ้านี่ให้ข่าวแบบนี้!”
ชายหนุ่มรีบตะกายลุกขึ้น ตรงดิ่งไปยังเคาน์เตอร์บาร์ที่จำได้ว่าวางโทรศัพท์มือถือทิ้งไว้ตรงนั้น สบถสองสามคำระหว่างที่รอเปิดเครื่องเพราะรู้สึกไม่ทันใจ ก่อนกด
