มาริสาเพิ่งเห็นผลของความวู่วามเต็มๆ ก็วันนี้ เธอไม่รู้ว่าพวกนักข่าวไปทำอย่างไรถึงรู้ว่าเบอร์โทรศัพท์ส่วนตัวของเธอ ซึ่งนอกจากนักข่าวแล้วก็มีเพื่อนๆ ที่รู้ข่าวโทร.มาถามกันยกใหญ่ จนทำให้มาริสาแทบจะต้องปิดโทรศัพท์หนี แต่ในเมื่อเธอทำอย่างนั้นไม่ได้หญิงสาวเลยไม่ยอมรับสายใครเลยสักคนนอกจากที่จำเป็นจริงๆ ซึ่งนั่นทำให้เธอยอมรับโทรศัพท์จากผู้เป็นปู่ที่โทร.มาหาเธอในช่วงเย็น พร้อมกับคำสั่งสายฟ้าฟาดที่ทำให้เธอนิ่งค้าง รู้สึกเหมือนตัวเองหูฝาดจนต้องยกมือขึ้นตบหน้าตัวเองแรงๆ เรียกสติ แต่เมื่อรู้สึกว่าเจ็บจริงๆ เธอกลับยังไม่เลิกทำอย่างนั้นเพราะคิดว่ายังไงมันก็ไม่น่าจะเป็นเรื่องจริง
ทว่าความอึดอัดที่เกิดขึ้นก็เกือบทำให้มาริสาสติแตก หญิงสาวหัวเราะเสียงแห้งหลังจากที่คิดว่าเงียบนานเกินไปแล้ว
“คุณปู่ว่ายังไงนะคะ” หญิงสาวเผลอย้อนถามอย่างอดปากไม่อยู่ ก่อนจะรีบเอ่ยขึ้นในวินาทีต่อมาด้วยน้ำเสียงที่แสดงความตื่นตระหน
