38

1650 คำ

“นอนร้องไห้ครวญครางอย่างนั้นเหรอ...ยายตัวแสบ เธอกุเรื่องโกหกแล้ว” เขาพึมพำไล่หลังของมาริสาที่วิ่งลับหายไปในห้องน้ำแล้วก็ลุกขึ้นยืนบ้าง พอกวาดตามองไปรอบๆ ห้อง ฟลินน์ถึงเห็นว่าเสื้อผ้าของเขาที่เสื้อเมื่อคืนนั้นเกลื่อนกลาดไปทั่วห้อง และเมื่อก้มมองตัวเองจึงพบว่าทั้งเนื้อทั้งตัวเขามีแต่บ็อกเซอร์เพียงตัวเดียว เขาไม่คิดหรอกว่ายายปีศาจแคระนั่นจะกล้าถอดเสื้อผ้าของเขา ในเมื่อหลายต่อหลายครั้งที่อยู่ในสถานการณ์ล่อแหลมเธอเอาแต่หลบเลี่ยงเขาเสียขนาดนั้น เขาคิดว่าตัวเองคงจะเมาแล้วถอดเสื้อผ้าตัวเองทิ้งไปหมดนั่นแหละ เพราะฟลินน์รู้ตัวดีว่าเขามีนิสัยไม่ชอบใส่เสื้อผ้าอะไรเวลานอน ซึ่งเป็นโชคดีของยายแคระแล้วแหละที่เขายังเหลือบ็อกเซอร์ติดตัวอยู่! มหาเศรษฐีหนุ่มมองกวาดตาสำรวจไปรอบๆ ห้อง พอมายืนแบบนี้เขารู้สึกว่าห้องนี้มันเล็กมากจริงๆ แถมดูไปดูมาสมบัติในห้องก็ถือว่าเยอะเกินไปสำหรับห้องเล็กๆ แคบๆ นี้้ด้วยซ้ำ ที่มา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม