ทุกคำพูดของผู้ชายที่สลัดเสื้อออกจากกายตรงหน้าทำให้หล่อนเจ็บปวดยิ่งนัก
“ไม่... ฉัน... ฉันไม่... ยอม...”
“เธอยอมฉันตั้งแต่ครั้งแรกที่เราจูบกันแล้วละ”
หล่อนส่ายหน้าไปมา แผงอกกว้างแสนสมบูรณ์แบบของเขาที่สะท้อนผ่านม่านน้ำตาเข้ามาภายในดวงตา ไม่ได้ทำให้หล่อนวาบหวามเหมือนกับครั้งแรกที่เห็นเลย หล่อนกำลังเจ็บปวด เจ็บปวดกับความร้ายกาจของผู้ชายที่กำลังจะรังแกหล่อน
“ไม่... คุณเข้าใจผิด... อ๊ะ... โอ๊ย...”
หล่อนที่พยายามจะกระโจนหนีลงจากเตียง แต่กลับถูกเขาคว้าแขนเอาไว้ได้ทัน ก่อนจะเหวี่ยงกลับขึ้นไปบนเตียงอย่างป่าเถื่อน หล่อนเจ็บจนจุก น้ำตาแห่งความหวาดกลัวทะลักออกมาราวกับน้ำป่าเชี่ยวกราก
“ปล่อยฉันไปนะคะ ได้โปรด...”
“ฉันโปรดเธอแน่กานติมา... รับรองว่าเธอจะดิ้นพล่าน ครางฮือกับท่อนของฉันจนแทบขาดใจเลยทีเดียวละ” แล้วเขาก็ลดมือลงไปปลดตะขอกางเกงขายาว พร้อมกับรูดซิปลงจนสุด กางเกงร่วงลงไปกองที่ข้อเท้าแกร่ง ก่อ
