น้ำหวานกรอกเสียงไปสู่ปลายสายเมื่อเขากดรับ
“หืม… ใคร… ”
เป็นเสียงของเสี่ย เขากดรับทั้งที่ไม่ได้ดูหน้าจอด้วยซ้ำว่าใครโทรมา
“หนูเองค่ะ… เสี่ยอยู่ไหนคะ คืนนี้จะกลับบ้านไหมคะ… ”
“ฉันพาลูกค้าชาวจีนมาเลี้ยง ตอนนี้อยู่ที่ร้านคาราโอเกะในหัวหิน… ”
น้ำเสียงของเสี่ยรุตน์ที่ฟังดูเหมือนคนลิ้นพันกัน ทำให้น้ำหวานรู้ว่าเขากำลังเมา
เสี่ยรุตน์กดตัดสายไปเฉยๆ…
น้ำหวานได้ยินเสียงเพลงดังอึกทึกและเสียงของสาวๆ ที่อยู่ในห้องคาราโอเกะดังเข้ามาในโทรศัพท์ ทำเอาหัวใจของหล่อนปวดแปลบแทบสลาย
เมื่อรู้ว่าตอนนี้คนที่หล่อนกำลังรอกำลังสนุกอยู่ในห้องคาราโอเกะที่เต็มไปด้วยสาวๆ ล้อมหน้าล้อมหลัง
“น้ำหวาน… หนูโอเคนะ… ”
ป้าชื่นถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นน้ำหวานร้องไห้หลังจากตัดสายสนทนา
“สีหน้าไม่ดีเลย… มีอะไรพูดกับป้าได้นะ”
ป้าชื่นเอื้อมมือมาแตะแขนของหญิงสาว เข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงด้วยกัน
“ป้าชื่นคะ… หนูท้องค่ะ”
