ท่านชายปริ้นซ์
"ท่านชายคะตอนนี้ก็เป็นเวลาทุ่มครึ่งแล้วพวกเขายังไม่กลับกันเลยจะทำยังไงดีคะ?!.."
แม่นมคนสนิทของท่านชายปริ้นซ์ เอ่ยถามท่านชายของนางด้วยสีหน้าเป็นห่วง ขณะเดียวกันท่านชายเองก็รู้สึกเป็นห่วงอย่างจับใจเช่นกันแต่ไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
"แม่นมเราทำเกินไปหรือเปล่าทำไมเรารู้สึกผิดแบบนี้"
"นมทราบดีค่ะว่าสิ่งที่ท่านชายทำลงไปท่านชายมีเหตุผล" แม่นมกล่าวปลอบอย่างคนรู้สึกเห็นใจ
"ใช่ สิ่งที่เราทำมีเหตุผล เพราะแจกันใบนั้นเป็นของขวัญวันเกิดครบรอบ 5 ปีของเราก่อนที่ท่านแม่จะจากไปตลอดกาล หากคุณชายรู้เช่นนี้เขาคงไม่เดินออกจากบ้านไปเป็นแน่แต่เราเองก็มีส่วนผิดที่ทำรุนแรงเกินไป"
"แต่พวกเราจะนั่งรออยู่แบบนี้หรอครับท่านชาย ผมคิดว่าเราน่าจะออกไปตามหานะครับเพราะเป็นเวลาหลายชั่วโมงแล้วที่พวกเขาออกจากบ้านไป"
พอท่านชายได้ฟังความคิดเห็นจากรององครักษ์ ท่านชายผู้สูงศักดิ์จึงรีบลุกขึ
