ครูสาวโดนของ

อย่านะ...อย่าทำฉัน!

‘อย่าเข้ามานะ’ เธอพูดกับชายร่างยักษ์ในใจ แต่มันเหมือนฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง ขยับเท้าก้าวขึ้นมายืนคร่อมตรงเนินสวาทอูมอิ่ม ดุ้นฉกาจมหึมากวัดแกว่งไปมาไม่ต่างจากงวงช้าง หัวของมันเหมือนหัวงูอนาคอนด้า ที่พร้อมจะฉกหญ้าอ่อนบนเนินหนั่น

‘จะทำอะไรฉัน!!!..ออกไปนะ!!!’ เธอตะโกนดังก้องอยู่ในใจ พยายามดิ้นส่ายแต่ขยับร่างไม่ได้เหมือนเคย ‘อย่าเข้ามานะ ไป!!!’

‘ฮึ่มมม ฮึ่มมมมม’ มันตอบโต้ด้วยการคำรามฮึ่มฮ่ำเหมือนเสือหิวโซที่กำลังจะตะครุบเหยื่อ

‘อ๊ะ!’ เธอตกใจตาเหลือกเมื่อเหลือบเห็นมือของมันที่ไม่ใช่มือมนุษย์ มันเป็นมือของเสือจริงๆ พอมองลงไปที่ปลายเท้าก็พบว่ามันเป็นเท้าของเสือ!!

‘เสือสมิง!!’ วินาทีนั้น เรื่องราวเกี่ยวกับเสือสมิงที่พรานพยับเล่าให้ฟังก็ดังขึ้นในหัว เสือที่จำแลงแปลงกายเป็นมนุษย์ได้และล่อลวงมนุษย์เพื่อจับกิน แต่เสือสมิงในป่าธารสวรรค์ เคยเป็นมนุษย์มาก่อน เขาเป็นโจรป่าผู้เหี้ยมโหดบ้าเลือดที่โดนเสือเป็นฝูงรุมขย้ำจนไม่เหลือแม้แต่เส้นผม!!

ตอนที่พรานผยับเล่าเรื่องนี้ เธอเป็นคนหนึ่งที่ไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริง คิดว่าเป็นแค่เรื่องเล่าหรือนิทานตำนาน ที่มีไว้เพื่อไล่พวกโจรป่ากับพวกที่เข้ามาลักลอบตัดไม้ทำลายป่า

‘ฉันเชื่อแล้ว ฉันเชื่อแล้ว ไปซะเถอะ!!’ เธอพยายามตะโกนบอก แต่เขาไม่ไหวติง ยังยืนอยู่ที่เดิม

‘ช่วยด้วยยยย ช่วยด้วย!! ใครก็ได้ช่วยด้วย!!’ แต่เพราะเป็นแค่ความฝัน จึงไม่มีใครได้ยินทั้งนั้น ต่อให้เธอใช้โทรโข่งก็ไม่มีใครได้ยินเสียงเธอ

‘อย่านะ! อย่าทำอะไรฉันเลย!! ถ้าฉันพูดจาไม่ดีหรือลบหลู่ดูหมิ่น ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ’ เธอพยายามอ้อนวอน แต่ไม่เป็นผล เสือสมิงจับสองขาของเธอถ่างออกกว้าง จนสองกลีบแบะอ้า แล้วสอดลำเอ็นขนาดมหึมาเข้ารูสวาท แทงพรวดเดียวจมมิด

‘โอ๊ย!!’ เธอแหกปากร้องลั่น กายสั่นสะท้าน รู้สึกเจ็บแสบเหมือนรูรักฉีกขาด ช่องสวาทจะระเบิด แต่เหมือนเดิมที่ไม่มีใครได้ยิน ต่อให้เธอแหกปากตะโกนจนคอแตก ก็คงไม่มีใครมาช่วยเธอ “อ๊า...”

ความเจ็บปวดรวดร้าวแล่นลามไปทั่วตัวทันทีที่ลำฉกาจมหึมาทะลวงเข้ามาในรูสาวพรหมจรรย์ ความร้อนราวไฟนรกแผดเผาช่องสวาทจนน้ำร่านเหนียวใสฉีดพุ่งราวกับท่อแตก

‘โอววว’ เธอเม้มริมฝีปากแน่นด้วยความเจ็บ สองเต้าบวมเป่งชูชัน ดิ้นส่ายสุดทรมานเพื่อให้หลุดจากท่อนเนื้อซาตานที่กำลังดูดกลืนวิญญาณของเธออย่างเลือดเย็น ไร้ปรานี...

“อ๊า...” เธอร่ำร้องแทบขาดใจ เมื่อท่อนเนื้อฉกรรจ์กระแทกกระทั้นด้วยความรุนแรง หนักแน่น ถี่ยิบ

เสือสมิงเหมือนคุ้มคลั่ง กระแทกสุดซาดิสม์ไม่ยอมหยุด ร้องลั่นเหมือนจะขาดใจ ยามน้ำลาวาใคร่ทะลักทลายราวกับเขื่อนแตก ไหลพุ่งออกมาท่วมร่างกายเธอจนเปียกปอนไปทั้งเตียง

เสียงร้องครางคำรามของเสือสมิงลั่นไปทั้งป่า ก้องกังวานไปทั่วหุบเขา แต่กลับไม่มีมนุษย์คนไหนได้ยินสักคน นอกจากเธอซึ่งตกเป็นทาสสังเวย