“กลับมาแล้วเหรอ นึกว่าหาทางกลับบ้านไม่ถูกซะแล้ว” เสียงใส ๆ เอ่ยขึ้น ที่ชายหนุ่มเปิดประตูเข้ามา
“กินข้าวยัง ฉันแวะซื้อของสดมาทำกับข้าวให้กินเลยนะ” ชายหนุ่มพูดและระบายยิ้มกว้าง ชูของที่ตนซื้อมาโชว์อย่างภูมิใจ
“ก็รอกินพร้อมกันอยู่นี่ไง จะทำก็รีบทำ อย่าให้โมโหหิวนะ” ไอรีนพูดหยอกชายหนุ่มเล่น
“ฮ่า ฮ่าๆ” เคลวินหัวเราะอย่างถูกใจที่หญิงสาวแกล้งเขา เขาเดินมาบีบจมูกร่างเล็กอย่างมันเขี้ยว และเดินเข้าครัวจัดแจงอาหารทันที
ไอรีนมองร่างหนาที่พออยู่ข้างนอกจะเงียบขรึม แต่เวลาอยู่กับเธอเขาน่ารักเหมือนเด็กน้อยมิปาน
กลิ่นหอมยั่วน้ำลายลอยมาแต่ไกล ไอรีนเดินทำจมูกฟืดฟาดตามกลิ่นอาหาร และเดินมาหยิบชิมอาหารเหมือนเด็ก ๆ ชายหนุ่มตีมือและบอกให้ไปล้างมือเพื่อมาทานข้าว ไอรีนทำหน้ามุ่ยที่โดนขัดใจแต่ก็เดินไปล้างมือทันทีอย่างไม่อิดออด ชายหนุ่มส่ายหัวที่หญิงสาวทำเหมือนเด็กน้อยโดนขัดใจ แต่ในสายตาของเขาเธอน่ารักไปซะหมด
