บทที่ 36 เมียกูเจ็บ พวกมึงเจ็บเท่าตัว

1289 คำ

“แกนี้เองลูกนัท” “ไง....ปากเก่งให้มันได้ตลอดล่ะ โดนแบบนี้ปากยังเก่งอยู่ไหม” เพี้ยะ!! เพี้ยะ!! “อ่า....” ไอรีนหน้าหันไปตามแรงตบแก้มสองข้างขึ้นปื้นแดงเป็นรอยนูนนิ้วมือทั้งห้า เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ!! “อ่ะ....” เสียงตบตามมาอีกสามทีติด ๆ หน้าไอรีนชาและเจ็บแสบในอุ้งปากเพราะปากเธอแตกทั้งสองข้างตามแรงที่หญิงสาวร่างบางระหงตบ “ปากเก่งต่อสิ ทีนี้มาทำเงียบอีแรด” ลูกนัทเอ่ยถามและเค้นเสียงหัวเราะอย่างจิต ๆ “เธอทำแบบนี้ทำไม” “เพราะเธอไงหน้าด้านมายุ่งกับคนของฉันทำไม” “เธอหมายถึงเคลวินเหรอ” “ก็รู้ดีนิ” “เธอเข้าใจผิดแล้ว ลูกนัท ฉันกับเคลวินเราเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น” ไอรีนจำใจโกหกออกไปเพราะไม่อยากให้แผนการของเคลวินล่มเพราะเธอ ที่เขาจะยึดเอาหุ้นทั้งหมดของหญิงสาวตรงหน้า “แกคิดว่าฉันโง่เหรอ ถึงไม่เห็นสายตาพี่เคลวินมองแก อยากรู้นักถ้าหน้าสวย ๆ มีรอย และมีผัวทีเดียวหลาย ๆ คน แล้วยังจะรักจะชอบอี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม